江南烟雨春波绿,琅玕万个鸣寒玉。水边篱落三两家,幽居往往成空谷。
那识此身落画图,喜公宦迹来三吴。斯文雄奇扶大雅,余韵潇洒摹鸿胪。
韩苏当年富述作,摅怀各有归田约。纵教勋业炳丹青,肯以簪裾凭束缚。
溯昔曾陪豹尾班,征鞍共跨恣盘桓。天风吹公上绝顶,忆我诗句渺云端。
披图恍惬渔樵趣,即今容我溪山住。凌烟画就卸朝衫,武彝九曲深林处。
曲径穿林滑,孤亭得地偏。池光团作露,山气动如烟。
疏簟偎凉月,枯琴韵涧泉。清欢能几辈,莫惜醉银船。
新主已忘天子贵,先生犹道布衣尊。中兴将相功成后,何不被裘共此村。
驱黄犊,驱黄犊,黄犊牵车汗流腹。车中列列森刀枪,健儿畏死心怏怏。
乡村已虚耗,频年苦徵调。羽书忽到县令忙,官吏索车虎狼暴。
前驱出境后队迎,数十万钱送一程。大车折轮牸牛死,车长被挞空哀鸣。
里正敛钱到乡曲,乡民无钱卖其屋。租庸事重衣食轻,补疮剜却心头肉。
客且去,客且去,村店高房健儿住。朔方调来十万兵,兵车满道村人惊。
停骖且致问,主人告予病。店家三月当官差,有肉无鱼众兵忿。
青州大吏操军符,遣官督兵兵怒呼。我侪出身冒白刃,安能饥饿为驰驱。
昨夜天南望烽燧,贼氛已近兰陵地。官军何日出山东,道傍布席摴蒱戏。
叩舷恣幽讨,性僻耽林泉。晴旭丽朝采,暖破梅花妍。
低篷何所诣,溪路相洄沿。云木乱无次,隐有疏钟传。
来依妙香窟,冷赏咨秋烟。颇爱胜公书,腕力追平原。
仿佛仙坛记,留证金石缘。苍松起幽籁,风动鸣孤弦。
亭亭影交翳,浩气流眉间。
幽燕少年年廿五,广颡庞眉气如虎。复仇祇用一横戈,杀贼全凭几枝弩。
昨宵铁骑来边城,报君情急性命轻。摐金伐鼓下榆塞,黄沙万里连行营。
山川萧条日无色,毡帐枪城愁不得。奇勋不羡李征西,苦节徒怜苏属国。
诘朝烽火照狼山,鞭鞘指处千夫环。身经百战穿金甲,不斩楼兰誓不还。
破敌归来见天子,酾酒椎牛劳将士。戎装乍卸漫还家,明年又报边尘起。
岁暮崔寒景,凄然自掩扉。眼花看字小,身瘦觉衣服。
异地人情薄,家乡鱼雁稀。一心无著处,空复忆庭闱。
秋风起,展转事长征。出边城。弯弧鹊角,佩刀犀首,趫趫斥突愿擒生。
收敕勒,捲镵枪。夜凉频击刁斗,空碛答遥声。转战苦,车骑未成名。
塞魂惊。琵琶孤冢,春草日青青。
东海膏腴地,今年剧战侵。弭兵诸将责,宽赋圣人心。
鱼戏春云湿,鼍鸣海气深。裹疮怜战马,踯躅亦哀吟。