霜下众林羸,拨篱见寒花。佳辰集宾侣,山楼揽明霞。
岩岩石头城,商声遍哀笳。风景固不殊,举目成叹嗟。
中年信多感,况值秋期赊。代谢知天心,荣瘁观物华。
王城盛冠盖,俗声涴筝琶。何缘觅清凉,僧厨饭胡麻。
缅念野遗翁,剥六际纷拿。冥鸿未容篡,威凤宁堪笯。
一卷香草堂,遗音正而葩。落叶犹可扫,古愁真无涯。
千秋视倏忽,万化归虫沙。古道世莫因,疑正而信邪。
登高赋愿言,由赐徒尔誇。投林指飞鸟,倦客须还家。
猜你喜欢
姓字不须通,从来号放翁。
月明登暑雪,木落过秋风。
处处题僧壁,时时卧钓篷。
始知侯万里,未必是英雄。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
惝恍不成寐,揽衣寒夜中。青荧煨芋火,鞺鞳鼓帘风。
巷犬声如豹,山童首似蓬。悠然束书坐,徐待日生东。
江湖双鬓秃,宇宙一身穷,酒浪摇轻碧,灯花落碎红。
交情元易见,春事半成空。
尚觊身强健,烟畦撷芥菘。
怀抱何萧爽,凉风扫郁蒸。
寒蛩喧败草,饥鼠啮枯藤。
雨送疏疏响,风吹细细纹。
犹稀绿萍点,已映小鱼群。
傍有一拳石,又生肤寸云。
我来闲照影,一笑整纶巾。
造物宁能困此翁,浩歌庭下答松风。
煌煌斗柄插天北,焰焰月轮生海东。
皂纛黄旗都护府,峨冠长剑大明宫。
功名晚遂从来事,白首江湖未叹穷。