池口至海口,望望三舍外。
辰发莫已到,回首西日在。
风师肯怜客,祖道烦一嗌。
我舟疑凌虚,楚山真历块。
蜚鸣相让疾,惊浪乃弗逮。
穷涂坐局缩,颇尝得此快。
遄迈自本图,阙供恐贻悔。
未办问村胶,且计具薪菜。
暂收宝髻与罗裙,结束吴儿两不分。夜夜台中陪御史,朝朝门外候将军。
南郭先生比鷾鸸,年年过我未愆期。
休论玉谢当时事,大抵乌衣只旧时。
一树衰残委泥土,
双林荣曜植天庭。
定知此后天文里,
柳宿光中添两星。
言归固多欣,值险辄大怖。
方趋顺风捷,忽与奔涛遇。
得非蛟龙争,无乃雷霆怒。
我舟仅如掌,我命且如缕。
何止失人色,殆欲成狼顾。
神明力扶持,生死费调护。
平生素多艰,安坐乃其处。
便哦归来辞,勿草远游赋。
同行信同忧,相唁劳相谕。
急反浪头魂,还寻酒中趣。
小艺无难精,上智有未解。
君看橘中戏,妙不出局外。
屹然两国立,限以大河界。
连营凛中权,四壁设坚械。
三十二子者,一一具变态。
先登如挑敌,分布如备塞。
尽锐贾吾勇,持重伺彼怠。
或迟如围莒,或速如入蔡。
远砲勿虚发,冗卒要精汰。
负非繇寡少,胜岂击彊大。
昆阳以象奔,陈涛以车败。
匹马郭令来,一士汲暗在。
献俘将策勋,得隽众称快。
我欲筑坛场,孰可建旗盖。
叶侯天机深,临陈识向背。
纵未及国手,其高亦可对。
狃捷敢饶先,讳输每索再。
宁为握节死,安肯屈膝拜。
有时横槊吟,句法尤雄迈。
愚虑仅一得,君才乃十倍。
霸图务并弱,兵志贵攻昧。
虽然屡克获,讵可自侈忲。
吕蒙能馘羽,卫瓘足缚艾。
南师未宜轻,夜半防斫寨。
松菊犹存岁晚期,五株柳树复奚为。
风流不在春风日,要看秋风摇落时。
纨素裁成宝月光,卷舒怀袖动宫商。老来却厌丹青手,兴到还登翰墨场。
坡老高吟三十韵,右军细扎百千行。光风薢茩人双玉,明日兼葭水一方。
尔是天泉种,来分水署芳。春花不竞艳,秋影自含香。
叶以凝珠洁,条堪揽翠长。行歌临卫浦,言采忆吴乡。
欢赏从倾盖,幽怀学制裳。将无托梅萼,同此照何郎。
淮水春晴碧簟纹,杨花杨叶总成云。锦帆零落美人画,枝上流莺谁独闻。