五日山行复下山,爱山不肯住不间。
此心无着身长健,明岁秋高却往还。
信马腾腾触处行,春风相引与诗情。等闲遇事成歌咏,
取次冲筵隐姓名。映柳认人多错误,透花窥鸟最分明。
岑牟单绞何曾著,莫道猖狂似祢衡。
羁魂恋枯骨,雨夜翔幽林。面交訾古处,今见君子心。
昨日故人死,今日故人去。头白感伤多,人生甚流寓。
山暗云垂地,豀回树倒流。
诗随梅冷落,梦入鸟钩辀。
欲住无佳致,重来即旧游。
村眉攒八字,已解作春愁。
弹杀能言笑解颐,载归招谤问谁知。
难随白鹤同时放,且伴黄粱一处炊。
半空轮奂壮巴丘,消得骚人一系舟。云气远携湘雨至,湖光寒入蜀江流。
山川信美非吾土,天地无穷有此楼。三十四年如梦过,可怜华发赋重游。
帝王言道不言书,况复时丁板荡馀。偶效右军书七月,中原王业定何如。
不出东城隅三月,今者忽作黄并游。浑浑大江刮海窟,黄并一水学潮头。
潮去潮来朝复暮,萧索千里空沧洲。沙咿土唧乱人眼,分曹岂啻鱼虾稠。
蠹粉飘霜萦折木,著水冻云银簏簌。老渔钓蟺踏新淀,嫠妇绩草当空屋。
总辔愁闻路人语,新年已非故年熟。故年麰麦破分收,新年未省饱饘粥。
保丁催科不贷人,行且税桑卖黄犊。向秋但无恶风涛,舍北相将拾穜稑。
巴陵县前春水生,古墙苔色鹧鸪声。主人锦盖团空翠,携我岳阳楼上行。
楼上古像巾衣净,纯阳真人眠未醒。曾闻三醉作飞仙,颇恨不经微考證。
明明孔道侔天日,敢将伎俩淆心性。设有虚空铁笛声,正宜掩耳防吾听。
主人好怀靡休歇,清酤白粲杯盘洁。一眺平湖万里宽,澧兰薄暮吹香切。
缘思帝子下青冥,逍遥极浦聊弭节。树轮茷骫山气黑,荪壁椒堂愁菀结。
举觞欲酹惧非诚,愿遗我佩捐余玦。佩玦琮琤路杳茫,深烟密竹乱苍黄。
歌钟未撤忧思积,凭楼一啸楚天碧。
玩宇平临半占峰,清晖遥映翠微松。云来鸡屿应还倦,鸟下龙门去亦慵。
池草任随吟处长,江花偏待醉时逢。十年自笑无家别,谁念沧浪远寄踪。