冬夜寒且慄,孤灯爆环堵。中坐一小儒,呫哔良自苦。
咽咽苍蝇声,思为鸿鹄举。问君何所如,苏秦学王诩。
顶踵行济世,盍先剌其股。七雄因以争,大野纷羊虎。
黑云蔽太空,白骨相撑拄。独向人主前,揖让摇圭组。
方复笑穷巷,终身守训诂。
越裳泛碧海,白雉充皇家。四宾果何来,礼乐在中华。
帝迹贵齐贯,凋残那可誇。
六月炎天千里移,不期繁蕊便盈枝。向来浑是西垣客,忆得看花草制时。
黄柳城边风雨多,白头宫女有遗歌。东坡《哨遍》无知己,赖有人间春梦婆。
步出白门柳,闻歌金缕衣。
事生不事死,曩誓今已遗。
空负地下心,百年以为期。
向来媒佻鸠,宁为今日思?
方塘收雨脚,落日半遥岑。
芙蕖净娟娟,丽服抚翠衾。
无言意自远,欲渡秋水深。
缅怀平生人,对此讵可寻。
弄芳惜晼晚,酒至谁与斟。
天涯有归云,聊寄相思心。
心开获清赏,芙蕖一何绮。
美人艳新妆,敛袂照秋水。
端如荡子事,顾自良家子。
黄金选燕赵,摇落对江沚。
薄暮风雨来,独立泪如洗。
望君君讵知,倾宫定谁似。
疏槐细柳中,凉占一枝风。
蜕出形犹弱,惊飞响未终。
雨来林馆静,日下驿门空。
离管尊前发,凄凉调正同。
衡阳初失伴,归路远飞单。
度陇将书怯,排空作阵难。
呼群云外急,吊影月中残。
不共凫鸑宿,蒹葭夜夜寒。
田中耒声歇,烟火西林起。
独立候归人,柴门夕阳里。
风露丛中取次芳,愁边过却几重阳。秋光到处多无主,不是闲花不肯香。