长松荫层峦,黛色入崖骨。郁为翠雪浮,蒸滃香不歇。
融液作寒泉,飞迸出石窟。不濯软红尘,空山泻明月。
坐爱清光好,更深不下楼。
不因逢闰月,今夜是中秋。
为乐东平得再麾,别营层阁驻经帏。
溢囊秘简青皆汗,署榜宸毫白正飞。
罇喜客来衔酒数,画疑仙去启厨稀。
门前即枕春溪路,几曲歌成使舫归。
珍卉分清赏,飞邮附翠笼。
蹄金点鬓密,璋玉镂跗红。
香惜持来远,春应摘后空。
玩时仍把酒,恨不与君同。
淳乎淳,没机心。
撮茎草作翳晴药,锻黄丹成红指金。
发汾阳怒骂伤人语恶,中曹源蛊毒刻骨冤深。
扫狐兔露苍鹰牙爪,咬猪狗添老虎精神。
是师真,非师真。
僧繇描不得,阁笔几沉吟。
长裙锦带还留客,广额青娥亦效颦。共惜不成金谷妓,虚令看杀玉车人。
陵阳峰顶敞栏干,三伏登临冰骨寒。山卷宿云开紫府,水和明月泻金湍。
谢公风味君能似,李白篇章我到难。幸有玉船腾酒浪,欲乘醉兴效鹏抟。
酾酒临江亦壮哉,别离无奈故徘徊。
喜聆乌府文章盛,又见尧天日月开。
万里邮传清誉远,百蛮歌动好官来。
吟边休说梅花老,不是山中宰相才。
通考渊源贵与编,菰芦头白尚怀铅。禀裁纯庙鸿文续,冠序吾皇宝墨鲜。
忆共开涂通筚路,傥留填海看桑田。挂瓢池畔孤吟处,回首觚棱二十年。
留滞周南命使然,莫疑上水逆风舡。
乡心故故随人后,客月依依堕我前。
半夜索樽同决计,五更回柂不成眠。
笋舆吹面新凉入,须信封姨正自贤。