归途重约使轺临,为爱榕溪十亩阴。
俯瞰江流青一带,坐看山色碧千寻。
共拼沉醉酬佳节,暂驻斜晖纵赏心。
因念玉关人已老,不堪摇落又秋深。
何处征徭急,兹山水石奇。鸟鸣新叶长,磴仄断云移。
趺坐天正碧,起行风自迟。径穿松罅去,巾袂罥蛛丝。
世祖图勋旧,先公立要途。声华台阁重,宠渥禁庭殊。
喜见传家子,真成堕地驹。春云浮玉树,秋水出冰壶。
世赏诸侯爵,平分刺史符。气吞云梦泽,思绕洞庭湖。
忧国头将白,移官绂尚朱。敬亭吴楚胜,别驾孝廉俱。
吏慑神明政,民怀抚字劬。丹衷深感格,甘雨遂沾濡。
柏府章交荐,薇垣礼独逾。甘棠歌召伯,击壤咏康衢。
铨吏持筹策,年劳限累铢。承恩迁五马,恋阙起双凫。
鼓枻辞吴会,扬舲入帝都。春风吟芍药,夜雪拥
遥望西山岑,白云日归去。驱马向山中,不见云宿处。
高覆松阴复竹阴,窝藏宝刹绝尘侵。千寻峭壁俯湖险,一径寒云郁舍深。
行脚僧忘参上乘,欢颜佛是旧知音。重游先与山灵约,容我山巅一鼓琴。
昔年亟攀践,征马复来过。信若山川旧,谁如岁月何。
蜀相吟安在,羊公碣已磨。令图犹寂寞,嘉会亦蹉跎。
宛宛樊城岸,悠悠汉水波。逶迤春日远,感寄客情多。
地本原林秀,朝来烟景和。同心不同赏,留叹此岩阿。
万丈洪泉落,迢迢半紫氛。奔飞流杂树,洒落出重云。
日照虹蜺似,天清风雨闻。灵山多秀色,空水共氤氲。
飞来闻古寺,此日费跻攀。殿耸松阴上,江随石势翻。
宦情灰善果,乡泪隔禅关。愁思群僧少,猿声落照间。
突兀招提境,飞来事已神。江山如有主,钟磬渐相亲。
殿势高云护,炉烟怪鹤驯。诸天殊未到,危处石嶙峋。
今日南楼独上时,西风无复片云飞。
天连江水去不尽,云傍远山閒自归。
鹦鹉巧言终掇祸,麒麟高举亦知几。
诗翁仙子今何在,徙倚栏干送落晖。