建元看别上元灯,处处回廊斗火层。珠玉乱抛高殿佛,
绮罗深拜远山僧。临风走笔思呈惠,到晓行禅合伴能。
无限喧阗留不得,月华西下露华凝。
事关休戚已成空,万里相思一夜中。愁到晓鸡声绝后,又将憔悴见春风。
竹里山堂午后开,樱桃酒热客频来。社中人少宜添燕,春半花多总让梅。
昼静棋声连竹响,香残云缕绕床回。尘缘已绝闲无事,抱瓮疏畦手自栽。
何处元霄好,迎銮册府西。
箫声云外起,扇影日边低。
秘禁威容肃,名流步武齐。
舜瞳回左顾,真欲过金闺。
何处元霄邓,只林宴坐僧。
戒圆三五夜,心耀百千灯。
茅舍门常掩,绳床几谩凭。
世间娱乐事,一念不曾兴。
小小茅居傍野桥,青灯一点度元宵。
新诗多在景中得,宿酒都从睡里消。
绕舍菜滋春后雨,过门船趁晚来潮。
休嫌不住繁华境,最喜亲朋近可邀。
浊涧回湍激,青烟弄晚晖。
缘随春酒熟,分与故山违。
社鼓喧林莽,孤城隐翠微。
山花羞未发,燕子喜先归。
割少诙谐语,分均宰制功。
灵只依古树,醉叟泥村童。
万里开耕稼,三时顺雨风。
行春从此乐,著意酒杯中。
铜龙看却送春来,莫惜颠狂酒百杯。
吟鬓就中专拟白,那堪更被二更催。
戴星先捧祝尧觞(shāng),镜里堪惊两鬓霜。
好是灯前偷失笑,屠苏应不得先尝。
夜晚归来与大家举杯同祝又已增岁添寿,不经意却看到镜中的自己已两鬓斑白。戴星:顶着星星。喻早出或晚归。觞:古代盛酒器。作为动词时有敬酒,饮酒的意思。
正对着镜中自己偷偷笑了起来,看来这屠苏美酒怕是无法率先品尝了。
戴星:顶着星星。喻早出或晚归。觞:古代盛酒器。作为动词时有敬酒,饮酒的意思。
好是:恰是,正是。屠苏:药酒名。古代风俗,于农历正月初一饮屠苏酒。不得:不能得到,得不到。