之人梅竹操,抱此岁寒心。
古道久不作,高风独在今。
无言欣意会,肥遁爱山深。
我亦萧闲者,从君涧壑吟。
碧甃磷磷不记年,青萝锁在小山颠。
向来下视千山水,疑是苍梧万里天。
堂闭仙人影,空坛月露初。闲听道家子,盥漱读灵书。
天上威仪地岂知,六花寒路夜偏宜。
半空环佩朝元罢,满地珠玑按舞时。
簌簌初随风更急,萧萧却杂霰俱迟。
房公松竹分清俗,除却天声总未奇。
谢公曾步处,石鼓尚依然。
地狭川多涨,山高浦欲旋。
不因诗句说,更复有谁傅。
怀望徘徊久,寒郊起暮烟。
南国有秋茱,芳馨袭椒兰。
臞儒山泽间,晨霞却朝餐。
置之红锦囊,荐以黄金盘。
瓶乳下青云,一笑颓玉山。
鸡犬听湛浮,辽鹤将自还。
黄家亭馆人称好,杖屦春风领客行。开放园门千嶂入,爱他山阁一溪横。
花迷粉翅双飞蝶,柳露金衣百啭莺。酒后著棋聊适兴,未须屑屑较输赢。