密州三月犹有寒,地平更在大海上。昨朝雨止气已晴,今日繁阴北风壮。
城南蹙水傍城流,几处垂杨系小舟。传闻寂寂无车马,红杏夭桃各自稠。
城南北风朝卷沙,将军开宴树大牙。黄须健儿饱酒肉,十十五五来将车。
尽驱丁男作生口,鬼妾鬼马充其家。呜呼上天不可问,道旁观者徒咨嗟。
绿草蔓平原,风吹日复温。远铺惟有色,促立似无根。
藉此添花事,多君护荜门。试从樵者去,寻迹入西村。
处处碧萋萋,平原带日西。堪随游子路,远入鹧鸪啼。
金谷园应没,夫差国已迷。欲寻兰蕙径,荒秽满汀畦。
彭泽门前閒草木,丝丝那向路傍生。
便教系得春风住,也与时人管送迎。
淡沲城南路,参差柳绊烟。稻秧才一寸,蚕子始三眠。
曲折藏花地,暄和载酒天。清江深有兴,只欲解归船。
过烟披雨见蒙茸,平野高原望不穷。同是一般春色里,年年各自领东风。
坐听檐雨快高吟,酒到从斟不厌深。
酣战遂符占蚁信,郁兴良慰望霓儿。
一时与被尧天泽,四海同苏傅野霖。
沾足岂惟秋有岁,麦田犹及趁犁金。
春草绵(mián)绵不可名,水边原上乱抽荣。
似嫌(xián)车马繁华地,才入城门便不生。
春天的野草长得茂密,连绵成片,无法分辨它的名字,在水边、在土丘上随意发芽蓬勃生长。
似是不喜欢车水马龙的繁华地方,一到城门旁边就再也看不到它生长的痕迹。
绵绵:形容草生得茂密,连绵成片;不可名,叫不出名字。原上:原野上;荣,花。
地:一作“处”。便不:一作“不见”,这两句是说,春工草似乎厌倦城市的繁华喧嚣,一到城里就不再生长。
春色来何处,南州得最先。萌芽依宿烧,鲜洁近幽泉。
力弱犹穿土,光摇不隔天。自今归马后,随地醉须眠。