狂寇舳舻星斗落,列炬烧江犹未觉。
太平斥候固不严,樽俎之谋在河朔。
七尺珊瑚绿玉盆,宝花璀璨照天门。洞庭新进龙君贡,压倒汪洋北海鲲。
长年获稻时,人尽趋南亩。
束薪固图售,求益敢屡拒。
念昔居田园,连林瓷斤斧。
炊饮煮坡羹,徒闻乱风雨。
市朝无处避喧啾,思驾飞车事远游。
古志曾云寿多辱,前贤亦说耄宜休。
愈诃彼佛为夷鬼,跖骂吾师作盗丘。
安得海波都变酒,洗空开辟以来愁。
北征谈笑取关河,盟府何人策战多?扫尽烟麈归铁马,剪空荆棘出铜驼。
史臣历纪平戎策,壮士遥传入塞歌。
自笑书生无寸效,十年枉是枕琱戈。
关中父老望王师,想见壶浆满路时。
寂寞西溪衰草里,断碑犹有少陵诗。
九天清跸响春雷,百万貔貅扈驾回。
不独雨师先洒道,汴流袬袬入淮来。