今夜乌栖向何处,哑哑飞绕深宫树。宫中美人醉不醒,空劳尔乌啼到明。
有女颜如花,生长越王家。浣纱白石上,何曾知馆娃。
高台凌青天,朝歌暮复弦。宫人裁白苧,只知长少年。
日月无停车,流光迅于电。春风吹落花,不到黄金殿。
房星夜坠秋河碧,夭矫雄姿龙八尺。何年飞下九重天,自□人间骑不得。
置之天上白玉阑,长鸣直欲趋天关。瑶池碧桃千万片,回风吹雪春斑斑。
不学开元照夜白,西入褒斜走荆棘。愿逐轩辕凌紫霞,远游常在太清家。
妾薄命,何足嗟。妾愿如墙下草,不愿学风中花。风花漂泊无定所,墙下草生长在家。
所思向何方,所思今有所。食蓼不知辛,食檗不知苦。
惟有所思愁杀人,蓼檗不能如苦辛。
弹鹍弦,调凤琯,玉醅滟滟流霞煖。东方风来吹落花,随风漂泊天之涯。
去年花谢今年发,今朝人醉明朝别。明朝别去可奈何,且尽花前金叵罗。
欲歌恐泪先放,欲望恐泪先垂。风吹日微,百草变衰。
所思寸云生,所见千林满。举手折千林,尽作一寸短。
战城南,死河北,河鱼上食乌意逼。为鱼谓乌,莫竞微躯。
城东新战斗,尸尸枕藉尽肥腴。飞骑出没,残兵计谋。
敌踪今暂远,功赏可尸求。尸莫守,泣冤燐,闭腐口。
愿乌相食先自首,首蒙贼名安可朽。生负国恩,死为人冒功。
兵言何伤,尸心不同。
有所思,寒不知冬,暑不知夏。旦不知昼,昏不知夜。
闻人悦春光,起视春光断柔肠。闻人爱秋清,坐守秋清出愁情。
来日悠悠去日多,花开怯对落如何。风雨驱花异夕朝,朝夕衔思赴远遥。
朝思在山神巍峨,暮断在水梦风波。飞鸟当前见人心,不传思人往来音。
毋乃心心不相识,能鸟知之朝唧唧。人因谓我无思远,口欲相置心难挽。
春蚕成茧还吐丝,丝短丝长织女知。
名花倾(qīng)国两相欢,长得君王带笑看。
解释春风无限恨,沉香亭北倚阑(lán)干。
杨贵妃绝代佳人与红艳牡丹相得益彰,美人与名花常使君王带笑观看。
动人姿色似春风能消无限怨恨,在沉香亭北君王贵妃双双倚靠着栏杆。
名花:指牡丹花。倾国:指杨贵妃。
解释:消除。沉香亭:亭子名称。在唐兴庆宫龙池东。