猩血丛丛簇绛裙,一枝雨里手亲分。自知老眼无烦照,乞与鸾鸾插鬓云。
自信何为者,乾坤一庶民。默参閒里味,睡友梦中人。
俯仰难逃俗,文章莫济贫。桃源津得问,何处不藏身。
亹亹玄象运,羲御东西驰。年命若飙忽,斗酒无常期。
往日不可再,来日安可知。蟋蟀赋岁暮,为乐毋乃迟。
宛洛美游戏,宫阙何巍巍。轩车日击毂,冠盖相追随。
田窦互倾轧,宾客以盛衰。君但骋逸足,揽策随所之。
野外常无事,多看种树书。迂顽堪自笑,踯躅欲焉如。
饮客中山酒,寻春下泽车。倦游频息驾,意惬即吾庐。
投老谋生未有涯,酸吟空自度年华。人间春雨秋风夜,落叶堪悲似落花。
百年能几日,一别又三秋。涉世虽相似,成名却不侔。
蘋香分旅梦,枣色动边愁。南海曾游处,应多异宝收。
葵足祇自卫,焉能拟乔松。畏途更百险,栖迷竟何功。
盛际图报艰,縻禄叨釜钟。徘徊掖垣曙,期吐尺寸胸。
终惭宝燕石,高飞谢群雄。顾兹黑子地,渺渺南溟中。
阃制籍良翰,灵威撼龙宫。夷丑顿屏息,勋名日跻崇。
我归复奚虞,于耜惟明农。西山倚翠壁,鼓缶酬徒庸。
精粗本同贯,治圃如治邦。雨晹卜丰歉,畎亩随南东。
岂曰计口腹,伐檀企遐踪。多君吉甫诵,穆如惠清风。
霜豪掷罢倚天寒,任作淋漓淡墨看。
何敢自矜医国手,药方只贩古时丹。
衰薄喜多幸,退公谁与闲。
高人乘兴去,相望两程间。
卷箔有微雪,登楼无远山。
清谈胜题赠,何日杖藜还。
天上轩星正,云间湛露垂。礼容过渭水,宴喜胜瑶池。彩雾笼花烛,升龙肃羽仪。君臣欢乐日,文物盛明时。帘卷银河转,香凝玉漏迟。华封倾祝意,觞酒与声诗。时平物茂岁功成,重翟排云到玉京。四海未知春色至,今宵先入九重城。银烛金炉禁漏移,月轮初照万年枝。造舟已似文王事,卜世应同八百期。汉主承乾帝道光,天家花烛宴昭阳。六衣盛礼如金屋,彩笔分题似柏梁。