不傲南窗且采樵,乾松每带湿云烧。庖厨却得长兼味,三秀芝根五朮苗。
小亭前面接青崖,白石交加衬绿苔。
日暮松声满阶砌,不关风雨鹤归来。
恶木安可栖,逍遥聊自怡。饥餐秋竹实,暮宿梧桐枝。
凉风吹萧萧,微霜下庭逵。时往岁载阴,日夕抱孤悲。
所重王者瑞,所思翔云期。良辰旷不接,羽翼空葳蕤。
长啸出风烟,高鸣天汉涯。
自得林泉诗思长,北窗终日傲羲皇。松梢雨过添新翠,兰蕊风来有异香。
曲径通山寻好药,小溪分藕种芳塘。襟怀潇洒题无尽,只在闲居一草堂。
长江气势何雄雄,波心幻出青莲宫。
江流万古浮不去,疑有根蒂谁能穷。
遡流远见一培塿,传闻壮观疑谈空。
风帆渐迫惊诡异,金碧还绕深蒙茸。
小船破浪与客去,击缆阶石穿玲珑。
门前笔架水面立,波涛日夕相撞舂。
重楼複道费登陟,面面奇怪陟不同。
丹徒西望耸观阁,淮海大块居其东。
倚栏檐外水转窄,飞鸿没处明双瞳。
与僧煮茗话今古,莫穷幻眇窥鸿蒙。
瀛洲方丈在何许,骑牛觅牛休憧憧。
遥指危樯夜泊处,惊飚飘簸如飞蓬。
禅关深闭浪打屋,夜定不动猜游龙。
清游适值九月九,汲泉细摘黄花丛。
水上登高复谁信,证明赖有今远公。
登堂恍惚见坡印,瓣香起敬仙佛踪。
想像形容记言语,涕零心恻生不逢。
未穷清兴下山去,扁舟一瞬在阆风。
作诗聊复纪游迹,来寻此迹何时重。
老去慵仍甚,幽欢良自如。性将时共背,身与世俱疏。
水色含群动,秋容淡夕虚。惬心皆乐事,真作野人居。
衰落暗成病,如何不白头。百年长扰扰,万事祇悠悠。
耕凿资馀力,行藏独倚楼。却因虚淡极,忽觉此生浮。
气味闲中好,居疑与世分。
销愁何用酒,娱意莫如文。
穴暝云初上,山高日易曛。
近来心更静,清绝洗妖氛。
夹篱桃李趁溪斜,浅浅清流映落花。
欲问武陵源上路,度云穿石认胡麻。
数椽茆屋倚苍峰,万玉交加百事慵。影堕酒樽金锁锁,梢横书幌翠重重。
杜门不许丹阳造,开径聊为蒋诩容。春雨若投青拄杖,碧潭深处起虬龙。