自家池馆久荒凉,却过邻园看海棠。
日色未嫣红锦被,露华犹湿紫丝囊。
掌中飞燕还能舞,梦里朝云自有香。
银烛莫辞深夜照,几多佳丽负春光。
清晓蛙声引啼鴂,夕阳牛背立归鸦。
夏木轩窗瞰水田,黄鹂白鹭总堪怜。那知诗到无声处,能使高人忆辋川。
纵恬高蹇徇真愚,元也中心怯畏途。共命不能同好恶,寄生那有异荣枯。
为营独醉成三窟,方引双溪入五湖。就著鹤头书背上,已私宏景两牛图。
旧家文献石屏翁,楚国高情世所工。捐佩忆曾过澧上,浩歌今望在云中。
色欺翡翠滋清露,香澹蔷薇送好风。可是郎君玉窗里,肯将幽兴出兰丛?
池面新荷贴小钱,荷心点点露珠圆。开花结子应堪待,乱荇空萍正可怜。
风光何故恼闲人,我欲乘槎一问津。满地绿阴迷断梦,五更啼鸟不胜春。
袅袅江风转白蘋,轻花乱蕊看成尘。谁能爇取生犀角,采石矶头照水神。
碧瓦凉生月欲流,露蛩枫叶共啼秋。城乌半夜惊飞起,只为离人白尽头。
多事池边促织儿,声声哀怨旅魂知。干戈满地无机杼,长夜辛勤说与谁。