金碧湖山作队看,沙鸥却占子陵滩。武林旧事依稀记,待诏街头卖牡丹。
烟水萧疏总画图,若非米老定倪迂。何须更说江山好,破屋荒林亦自殊。
沿山无数好山迎,才出杭州眼便明。两岸濛濛空翠合,琉璃镜里一帆行。
富春县前江势奔,危楼如画俯山根。
林林人影向沙市,叶叶风帆下海门。
秋入遥空无寸翳,旱经焦土有千村。
田家正堕忧时泪,安得新酤倒瓦盆?
大山何连延,细岑若回顾。中有微径通,两村隔松雾。
平畴开朝日,宿麦半凝冱。云根脉未泄,涓流但微注。
野人篱落小,鸣鸡隐杂树。虽无泛胜书,农话眷幽素。
稍营下噀业,更羡上洄住。竹桥滑春霜,往来定非误。
高覆松阴复竹阴,窝藏宝刹绝尘侵。千寻峭壁俯湖险,一径寒云郁舍深。
行脚僧忘参上乘,欢颜佛是旧知音。重游先与山灵约,容我山巅一鼓琴。
暮云残雨望觚棱,忆掌丝纶佐中兴。新种柳槐春夹道,偶临凫雁夜张灯。
酒人刻烛思高适,仙侣移舟愧李膺。东阁祗今成马厩,知君未忍薄孙宏。
丰碑遥见炳奎题,尚忆先朝宠日殚。
世有国人供洒扫,每勤词客驻轮蹄。
九河水壮龙狐出,十二城荒向鹤栖。
下马一为郯子问,中原云鸟正凄迷。
携筇独自入云岩,平野烟低落日衔。习习东风起空谷,吹将岚气染春衫。
江南花事记诗章,此地相逢喜欲狂。香逊梅枝传驿使,清芬桃观续刘郎。
裙拖缟练羞红紫,玉压钗鬟冒雪霜。待到水晶如实结,风光犹未老萧娘。