隋宫殿脚汉宫腰。舞送飞红过便桥。不管兴亡管离别,休将旧恨问新条。
莺梭燕剪两差池。织得霓旌卷凤旗。婀娜新华宫畔路,暗黄犹映万年枝。
麝作流尘犀作株。莺邻燕户亦蘧庐。舆儓国嫒皆颜色,谁见当年卫子夫。
结带题巾恐未堪。芜城哀怨忆江南。春风虾菜亭边路,小借清阴积水潭。
淰淰波光冱晓寒。梨云如雪雨初残。婆娑写出龙池影,难着沧洲画稿看。
王髯八十趋行在,义胆忠肝气一伸。际遇不应关显达,艰危何意契君臣。
能贫迟暮真全节,忘老襟怀更绝伦。地下张于云里,伯叔必惆怅,中兴耆望付斯人。
无端抹尽白门烟,衰丑如斯祇自怜。入世茫然同槁木,阅人多矣是寒蝉。
楼头只挂青天月,水畔间思碧玉年。蕉萃一生缘底事,江潭照影尚缠绵。
八月凉生桂殿秋。冰盘高挂柳梢头。云阶月地知何夕,遮断神仙白玉楼。
十二月来生意含。无边花木待春三。新年有象桃符换,天地多情柳色酣。
垂老从亡者,知为举世非。诸公胡不弃,异趣或同归。
好乱犹难止,当仁孰见机。沈思言外旨,相感入精微。