忽闻旅雁度霜天,凄婉声中形影单。此夜兰帷愁不寐,破窗斜漏月光寒。
千里云山信到稀,嫩寒和雨浸春衣。浔阳戎马无消息,又在边城送雁归。
独携琴剑向长安,水驿星程去路宽。篷底河声流夜月,马头岱色拥春寒。
才名自合传京洛,典则由来重汉官。我欲临风赠杨柳,青袍染出与人看。
蒲庵十笏寄深山,白昼柴扉已掩关。尘迹不来茅舍里,炉烟时袅树林间。
梅当缺处还须补,竹绕篱边莫教删。我实爱君无俗虑,欲携书卷共追攀。
已是萧萧落叶声,更闻孤雁客心惊。关山到处多矰缴,冷月凄风况独征。
客里挑镫正苦吟,无端天外寄愁心。霜横北地秋先老,月满南楼夜已深。
远戍几时吹画角,孤村镇日响清砧。未知爪迹留何处,雪后沙边细细寻。