郑谷栖真,庾园赋隐,尘外近接琅嬛。高阁云轮,乱签风叶,曾夸架压千元。
看砌草、长萦带碧,池水清留砚沈,幽居意远,苍茫妙笔荆关。
为问堂前燕子,寻旧话、万柳夕阳边。
拜经楼古,沧桑易阅,依庑人来,宅相称贤。凭记取、残烽树石,历劫门庭,几度机丝伴读,竹马嬉游,都向图中证梦缘。
长物仅存,荆弓遇合,米舫光芒,漫感山邱,烬荻摩挲,藏书纪事同传。
湖上水连天,湖光捲尽寒烟。玉娥一去几千年,尽日凝妆俨然。
漠漠雨丝飘碧瓦,人在女郎祠下。一树红梨开谢,明朝又是春社。
烛树蜡烟微。花袍白马来时。天吴移海绿尘飞。日夕灵风满旗。
湿雾冥冥斑竹院。野鸦如阵回旋。帝子不归秋晚。单衾沈梦铜辇。
樯橹阵鸦飞。灵旗冉冉来时。丁香丛竹杜鹃啼。帝子魂归路迷。
入梦蘅芜尘劫换,记陪灵妩春宴。宫草心红花茜。
绣漪桥下愁见。
卵色暮天低。匝堤芳草萋迷。谁携白酒唱黄鸡。应惜王孙不归。
尽日灵风羊角转,搅人离恨千万。魂逐旌幢遥远,梦回愁理春管。
沈玉大王祠。越巫歌管参差。浊流桃浪舞冰夷。怪他新妇来迟。
望若汪洋惊河伯。泪绡红浣鲛室。洲上蜻蛉生翼。断魂犹恋倾国。
祠枕夜滩哗。铜鼓声中楚些。云台星座绣苔华。年年庙火神鸦。
雪路飞涛帆影白。山入五溪愁碧。我是旧南征客。夕阳江上吹笛。
我厌尘情秽,君耽遁世高。青山留傲骨,沧海壮诗涛。
禾黍占晴雨,园蔬自桔槔。相偕成沮溺,回首笑空劳。
筱里东偏,俞山北舍,中有隐者茅堂。邻圃钞书,隔溪赊秣,一村风雨归庄。
叹壁向霜天陡立,骨为残秋太瘦,多时晒药西轩,终朝行散南岗。
我买烟舠过话,柴门下、深巷剧空苍。
只须剪烛,无烦烹韭,欲与君言,竟上君床。君不见、石鲸跋浪,铁马呼风,今日一片关山,五更刁斗,何处乾坤少战场。
且拥孺人,相携稚子,读易歌骚,把酒弹琴,强饭为佳,慎毋憔悴江乡。
象管慵拈,鹅笙懒炙,春困斜倚围屏。往事难追,旧愁易惹,更添夜雨淋铃。
记一骑衫痕似血,半夜簟纹如水,凤凰桥上吹箫,虾蟆陵下呼鹰。
几处秋千绿水,风弄影、筛碎碧潭星。
秋娘一去,酒徒何处,万水千山,有影无形。纵有日、重游洛下,再过秦川,鹤发相逢话旧,觅遍楼台,祇剩寒鸦与乱萤。
十载浮名,半生故国,且剩閒身,野寺山家,布袜青鞋,花前到处飘零。