玉井分栽到野塘,冰绡翠袖迥生凉。半江残月欲无影,一岸冷云何处香。
真相尚留开土社,红衣尽洗美人妆。《水仙操》罢扁舟去,谁与凌波解佩珰。
秋风一夜来桂湖,天香馥郁飘云衢。虹桥跨水水飞动,湖光如练烟中铺。
烟中词客数来往,三尺绿波摇画舫。双桨划破碧琉璃,白鹭惊飞时三两。
半山偃蹇露华泫,峭风吹花浮水面。游鱼吸水并吸花,树影亦为鱼吞咽。
桂树转东舟转西,树梢直与城堞齐。金栗飘香气郁葱,归鸦如墨酿霜啼。
桂叶冷云苍且碧,斜阳穿树红于血。花光黄晕真珊瑚,衬以粉墙成五色。
色映亭台生辉光,鸣筤深护清晖堂。阑干倒影池清浅,枯荷数柄留古香。
记得去年嬉好春,芳草如茵蹋软尘。风光转眼千万变,人生聚散等浮萍。
新诗吟罢酒频倾,与君小别心绪萦。不知明月几时有,冰壶一洗襟怀清。
青山稠叠迓轻舟,一片春潮带雨流。双桨绿波溪曲曲,画眉声里过严州。
一封丹诏下兰台,十载眉痕渐放开。迎养愿伸乌鸟志,莱衣好共锦袍裁。
不假阳和力,孤生造物先。九天犹浑沌,一树已婵娟。
节候每相左,冰霜竟失权。只因高欲绝,无意竞新年。
荒村尘锁人寂寥,况复寒雨鸣潇潇。一镫在壁凄无色,照见离人魂欲绝。
悲风惨澹千嶂云,破榻病眠愁向君。羡君长吟声独苦,强作微呻答商羽。
灵山仙侣皆嵯峨,嗟余五蕴戕冲和。一齿已足窘百体,万窍怒作殊未已。
愁心夜傍西山飞,梦里征途屡是非。山中一雨瞀昏晓,故园有托归应早。
我闻读书如游山,一空清虚天往还。澄潭水静潜鳞跃,忽芥吾胸生五岳。
闻君筑屋匡山巅,上有古寺名栖贤。归宗瀑挂一千丈,幽愿夙结神区想。
楚越相携岂偶然,忧来坐令佳兴捐。我生邂逅那有定,龙蛇出没影流镜。
幽人滞迹多名乡,君身梦晋非寻常。新诗留听旗亭唱,此日离杯勿惆怅。
乌烟鬼,少年状貌真魁伟。如何转盼须臾尔,变化魌魑难向迩。
可怜昼亦如夜时,生亦如死期。寄言三五少年子,莫向红尘作鬼嬉。
乌鬼含冤白鬼笑,故鬼前驱新鬼啸。风雨回首一灯昏,数点青燐犹照耀。
区区蛮触越南都,令行禁止风霜俱。白日如镜照寰宇,鬼乎何处藏其躯。
羽扇纶巾望若仙,未容身世学寒蝉。多君情谊非关酒,如我功名不值钱。
四座看花饶眼福,十年骑鹤博腰缠。故家今日萧条甚,愿与牵萝托仔肩。
吟艳素心繫我思,秋深佳色忆东篱。生成傲骨超高世,岂为閒情肯入时。
几度园林寻隐士,重来庭院见芳姿。放怀豪饮千杯酒,况复閒吟彭泽诗。
豆棚夕阳草舍。荫满地碎阴,庭户潇洒。屈指西风,一点幽香,占断短篱修架。
新梢细补贫家屋,怯露重、几枝低亚。最愁人、款住秋声,坐对雨昏灯灺。
长记南山种罢。荷锄归、带月独酌檐下。好是新凉,密护吟蝉,不与霜林同谢。
清斋护掣筠笼去,试小摘、冷烟盈把。扫苍苔、拂簟烹茶,呼取邻翁閒话。