作客本无梦,况经雨意深。空阶一万滴,滴滴是秋心。
落叶他乡树,孤镫旅夜吟。披衣不成寐,夜半起鸣琴。
一登云外岭,世界自羲皇。日薄山岚重,溪喧水碓忙。
松阴高不落,竹气暗生凉。何处红尘到,风来草亦香。
猎猎风逾健,湖滨得壮观。天低鸿影大,霜老荻声乾。
突兀排山峻,玲珑映日寒。输他渔户乐,赤马架层湍。
溪行一百里,海远潮力罄。松舟小于叶,一榻束无剩。
溶洋泛烟霏,屈曲历幽胜。潭澄碧无晕,欲唾惜清莹。
回桡得滩响,风泉韵疏磬。东崦夕绮敛,西岩暮岚暝。
起坐见华月,樵唱隔烟径。众象发心赏,妙理契神定。
瑶琴一为弹,芳醑半欲醒。美人倘不来,何以酬清听。
峻坂长驱匹马过,春风吹客奈愁何?重华不返苍梧驾,孤竹空传《采蕨歌》。
北望云中迷紫塞,西来天上泻黄河。幽怀故国归何处,此日征衣泪更多。
故人经岁别,怅望久无音。坞隐江村小,烟迷树色深。
疏风吹绮幕,新月上瑶琴。静里相思极,何时惬素襟。
遥遥疏柳带长汀,山色朝来一抹青。春在雨中人不见,杜鹃啼与落花听。
秋高锁院觉深沉,时共诸贤探邓椅。常恐骅骝空过目,敢言桃李欲成阴。
研经辛苦看华鬓,报国文章本素心。藻鉴高悬逢永叔,遥知玉树自森森。
海峤欣逢报政年,愧无异绩纪瑶编。灯残细阅琴堂卷,雨后勤观绿野田。
八社莺声迟驿使,半屏日色促行鞭。临歧依恋无他祝,大有频歌入舜弦。
暮霭重阴合,孤舟断岸横。平沙吹雁影,寒梦带江声。
雨雪征途事,乡关岁晚情。冒风频贳酒,起舞落冰茎。