老去唯求静,都忘外学名。扫床秋叶满,对客远云生。
香閤闲留宿,晴阶暖共行。窗西暮山色,依旧入诗情。
玉关西路出临洮,风卷边沙入马毛。寺寺院中无竹树,
家家壁上有弓刀。惟怜战士垂金甲,不尚游人著白袍。
日暮独吟秋色里,平原一望戍楼高。
晴明寒食好,春园百卉开。彩绳拂花去,轻球度阁来。
长歌送落日,缓吹逐残杯。非关无烛罢,良为羁思催。
厨冷烟初禁,门闲日更斜。东风不好事,吹落满庭花。过社纷纷燕,新晴淡淡霞。京都盛游观,谁访子云家。
少年趋盛府,颜色比花枝。范匄非童子,杨修岂小儿。
叨陪丈人行,常恐阿戎欺。此去云霄近,看君逸足驰。
今朝一百五,出户雨初晴。舞爱双飞蝶,歌闻数里莺。
江深青草岸,花满白云城。为政多孱懦,应无酷吏名。
绿杨枝上五丝绳,枝弱春多欲不胜。唯有一年寒食日,女郎相唤摆阶o3.
玉轮江上雨丝丝,公子游春醉不知。翦渡归来风正急,水溅鞍帕嫩鹅儿。
人老何所乐,乐在归乡国。我归故园来,九度逢寒食。
故园在何处,池馆东城侧。四邻梨花时,二月伊水色。
岂独好风土,仍多旧亲戚。出去恣欢游,归来聊燕息。
有官供禄俸,无事劳心力。但恐优稳多,微躬销不得。
分漕得洛川,谠议更昭然。在省曾批敕,中台肯避权。
所悲时渐薄,共贺道由全。卖与清平代,相兼直几钱。