春满南宫白日长,夜来新值锦衣郎。朱排六相助神耸,玉衬一厅侵骨凉。砌竹拂袍争草色,庭花飘艳妒兰香。从今不羡乘槎客,曾到三星列宿傍。
樱花落尽春将困,
秋千架下归时。
漏暗斜月迟迟,花在枝。
(原文此处缺十二字)
彻晓纱窗下,待来君不知。
小田微雨稻苗香,田畔清溪潏潏凉。
自忆东吴榜舟日,蓼花沟水半篙强。
兹晨戒流火,商飙早已惊。云天收夏色,木叶动秋声。
汾水碧依依,黄云落叶初飞。翠娥一去不言归,庙门空掩斜晖¤四壁阴森排古画,依旧琼轮羽驾。小殿沉沉清夜,银灯飘落香灺。江上草芊芊,春晚湘妃庙前。一方卵色楚南天,数行斜雁联翩¤独倚朱阑情不极,魂断终朝相忆。两桨不知消息,远汀时起鸂鶒。
六眸龟北凉应早,三足乌南日正长。
常记京关怨摇落,如今目断满林霜。
船动湖光滟滟秋,
贪看年少信船流。
无端隔水抛莲子,
遥被人知半日羞。
天地太萧索,山川何渺茫。不堪星斗柄,犹把岁寒量。
秋含砧杵捣斜阳,笛引西风颢气凉。薜荔惹烟笼蟋蟀,
芰荷翻雨泼鸳鸯。当年酒贱何妨醉,今日时难不易狂。
肠断旧游从一别,潘安惆怅满头霜。
东洛言归去,西园告别来。白头青眼客,池上手中杯。——裴度
离瑟殷勤奏,仙舟委曲回。征轮今欲动,宾阁为谁开。——刘禹锡
坐弄琉璃水,行登绿缛堆。花低妆照影,萍散酒吹醅。——白居易
岸荫新抽竹,亭香欲变梅。随游多笑傲,遇胜且裴回。——张籍
澄澈连天境,潺湲出地雷。林塘难共赏,鞍马莫相催。——裴度
信及鱼还乐,机忘鸟不猜。晚晴槐起露,新雨石添苔。——刘禹锡
拟作云泥别,尤思顷刻陪。歌停珠贯断,饮罢玉峰颓。——白居易
虽有逍遥志,其如磊落才。会当重入用,此去肯悠哉。——张籍