苍翠岧峣上碧天,九峰遥落县门前。毫芒映日千重树,涓滴垂空万丈泉。武帝南游曾驻跸,始皇东幸亦祈年。云祠绝迹终难访,唯有猿声到客边。
岂是昧容华,岂不知机织。自是生寒门,良媒不相识。
平生不识绣衣裳,闲把荆钗亦自伤。镜里只应谙素貌,人间多自信红妆。当年未嫁还忧老,终日求媒即道狂。两意定知无说处,暗垂珠泪湿蚕筐。
林径西风急,松枝讲钞馀。冻髭亡夜剃,遗偈病时书。
地燥焚身后,堂空著影初。吊来频落泪,曾忆到吾庐。
锄田当日午,汗滴禾下土。谁念盘中餐,粒粒皆辛苦。
殊邻覆露同,奉使小司空。西候车徒出,南台节印雄。
吊祠将渥命,导驿畅皇风。故地山河在,新恩玉帛通。
塞云凝废垒,关月照惊蓬。青史书归日,翻轻五利功。
爱景人方乐,同雪候稍愆。徒闻周雅什,愿赋朔风篇。
欲俟千箱庆,须资六出妍。咏留飞絮后,歌唱落梅前。
庭树思琼蕊,妆楼认粉绵。瑞邀盈尺日,丰待两岐年。
预约延枚酒,虚乘访戴船。映书孤志业,披氅阻神仙。
几向霜阶步,频将月幌褰。玉京应已足,白屋但颙然。
日照澄(chéng)洲江雾开,淘金女伴满江隈(wēi)。
美人首饰侯王印,尽是沙中浪底来。
朝阳照在江雾初开的小洲上,淘金的女伴早已布满江滨。
美人的首饰和侯王的金印,全都是从沙中浪底淘来的黄金。
澄洲:江中清新秀丽的小洲。江隈:江湾。
秋浦多白猿,超腾若飞雪。牵引条上儿,饮弄水中月。
江祖一片石,青天扫画屏。题诗留万古,绿字锦苔生。