逆旅程难进,疲肩重日增。归期无用数,俛首事孤征。
独坐山窗里,灯残欲二更。月中山叶堕,阶下草虫鸣。
风便遥钟响,霜寒独自惊。青云犹未达,徒此怅离情。
忽闻君病剧,凄断不堪陈。旋得瞑眩药,犹惊矍铄神。
树盆嘱后事,花罐取藏身。自此不须用,都应赠与人。
南溟氛祲气全销,百队旌旗壮海潮。岛上蓬莱开帅府,天边铜柱入高霄。
绿围玉帐涛声阔,红接金盘日影饶。自是星精多岁月,冈陵匝地起笙箫。
博望虚乘八月槎,岭南天日自无涯。平分佛眼窥空劫,独占文心散綵霞。
还傲冰霜官兴澹,情忘宾主夕阳斜。秋林槭槭馀幽响,羊鹿何曾有几车。
大隐居城小隐山,山城未见一人閒。不如还访林逋宅,坐待梅开野鹤还。
世事百年谁适意,须君空洞一毫无。白沙门地皆沧海,莫下长江问老夫。