云物登台庆履长,翩翩车骑客衣裳。心驰上国离南国,路绕他乡达故乡。
此日送君同虎拜,到时趋陛近龙光。家园莫恋连枝会,须道怀人水一方。
老兴少年同,寻芳二月中。桃花红落雨,杨柳绿摇风。
泉连琴书润,云深榻几笼。论心贪夜话,不觉晓鸣钟。
几度逢君在客踪,每从人口识仁风。独培元气蛮烟外,手播阳和海县中。
九老溪山同白傅,大家文字继忠公。寄来珠玉新盈箧,昨夜光芒屋角东。
须眉不觉尽为霜,尚借戎装作道装。肘后未曾离组绶,斗酒犹自现干将。
新霜下庭除,寒气薄丛菊。幽花汎馀馨,残叶抱枝绿。
佳人惜流序,玩此竟昏旭。开筵叙同心,漏转更秉烛。
飞觞不停手,既醉情益属。忆余别君堂,三岁始再复。
前时笑歌人,今日半成哭。君颜渐非朱,我发素将秃。
悠悠百年期,流转亦何速。功名有天造,升高易颠覆。
不如丘园中,放浪展心曲。月出但高歌,无用太拘束。
丙戌冬在孟,谒公洪城居。公称外司徒,公年良倍予。
予时上酬公,不以贱自疏。乃心重民教,兴言辄踌躇。
紫阳不可作,白鹿有遗墟。顾瞻感茂草,岁月成精庐。
鸣铎思所托,拳拳徇虚誉。四方名利尘,欲以一袂袪。
我行匡庐野,引望情纡如。借问公来不,东南巳悬车。
悬车夫何为,庶以返厥初。既云返厥初,世情亮奚馀。
大块胡不仁,夺此一老且。伤哉勿复道,天地有盈虚。
燕寝清香散鹤群,玳筵霞色坐絪缊。蹁跹舞袖花间出,嘹喨歌喉竹下闻。
旅梦乍回燕邸月,乡心犹共越溪云。凭高试望东南气,灿烂明星拂剑文。
七闽山水尽,仍舣瀫川航。一室空林下,长斋叶满床。
画图传蛱蝶,书札动鸾凰。为客烹阳羡,双松正夕阳。
月影下苍苔,闭门无剥啄。白云一缕高,幽人卧初觉。
衡门秋色远京尘,畏客时时称采薪。莫为问奇容载酒,近来年少易窥人。