经时俱作客,此地且盘桓。去路黄尘满,征衣白日寒。
吴歌聊自和,燕月暂同看。因悔长安陌,蹉跎未尽欢。
先生宗炳流,山水卧中游。隐矣能自适,澹然何所求。
紫云当日梦,黄菊此时秋。投老六溪上,依稀如十洲。
历遍清溪九曲深,麻衣随意住云林。阴符一卷蛟龙护,秋笛数声猿鹤吟。
玉洞烟霞通地肺,金山台殿影波心。空怀五岳平生志,未得从君学向禽。
当年岁晚过江都,闻说相如渴未苏。作客生涯云共薄,怀人愁绪月同孤。
秋风茂苑閒清昼,春雨荒城长绿芜。遥想登楼定怀土,梦魂夜夜到勾吴。
风灯零落夜钟残,数卷玄经掩不看。药采刀圭还玉液,火留文武养金丹。
瑶池月满鸾笙杳,石榻云深蝶梦寒。断尽世缘须及早,肯将白发戴黄冠。
步尽僧廊转曲阿,肩舆长记驻松坡。愁看白发千茎长,病谢青山数月过。
地僻自应尘事少,夜长偏怪雨声多。床头易在吾衰久,敢向苏门拟旧窝。
别后琴声各一方,梦回千里忆传觞。官贫案牍逢多暇,人远音书望转长。
粤社诗才推俊逸,汉家治行继循良。等閒纵目云山外,宾从无由托郑庄。
十年曾记柳江湄,折柳樽前赠别离。望远星高荀氏里,怀人春满谢家池。
鱼鸿异地风尘渺,桃李山城雨露私。最喜弹冠将及代,鳣堂遗事总堪期。
出门月色白如霜,静夜所思思断肠。有美人兮天一方,碧云迢迢河汉长。
河汉长,不可越。但有一寸心,含情托明月。明月照人心不移,静夜所思谁得知。
一树梧桐滴露新,清尊高燕更无宾。西风庭院还今夕,明月天涯念故人。
别剑有光同在斗,生年先甲又逢辛。相期重践朱明约,岁岁为诗到十旬。