晨翮慕劲飙,夕羽眷乔林。子称烂白石,予游倦黄金。
箕踞灌木阴,四野助悲吟。世才总津要,吾道甘陆沉。
出处毋论迹,所希在知音。
此夕逢君倒玉缸,千门月色迥临窗。隔年杯酒心犹壮,近眼篇章意未降。
北去鼓鼙填瀚海,南来旌甲满沧江。欲论后会谁能数,愁杀寒钟更几撞。
看君匹练出吴阊,忽尔双旌指济阳。长河不散真人紫,落日时怜我马黄。
欲取延津为海色,还愁太岱压秋霜。登龙回坂皆吾事,踯躅孤城泪万行。
庭梧一叶雁初飞,无那金河信转稀。夜夜银灯机里尽,狂夫犹着去时衣。
斗柄横斜河汉微,轻风欲袭五铢衣。钧天一派初收响,摘得金盘玉露归。
谁堪同夜色,客有尚风尘。斗酒月中醉,寸心天外陈。
薄游归黯淡,小语破沉沦。吾眼饶青白,容他礼数嗔。
北风鼓残腊,河底压春声。敲石五更饭,鸣鸡三里城。
雪妍枯蘖态,月酽早霜情。马足何劳问,乾坤任此生。
席帽西风吹欲欹,冲寒来践故人期。携将赵璧愁偿汝,佩得虔刀舍赠谁。
斋舫论心初纵酒,河梁分手又成诗。祥乌莫恋中丞柏,好向长杨借一枝。
携君跃马最高峰,海色苍然尽汉封。落日层波明玳瑁,青天孤屿削芙蓉。
洲边大核仙人种,浦外灵槎使者逢。指看白云殊夭矫,不知何事但从龙。
汝家老天纲,逆旅识马周。鸢肩复火色,腾上不久留。
人主狎片言,车前呵八驺。耳孙曰庭玉,间行至幽州。
文皇薄朱邸,钓奇出旁搜。环卫十二介,一一雄貔貅。
中有天人姿,胡髯挺如虬。太华压千岩,海王朝万流。
再拜献祯符,契若钵水投。老官太常丞,不爱鸣雌侯。
象贤如客师,宛尔绍箕裘。邂逅睹之子,倜傥非常流。
自云少衿裾,亦晓攻坟丘。献书光范门,十上九不酬。
是以飘然去,立挟南夷酋。金印垂入腰,弃之若蜉蝣。
落魄宇宙间,耻与鸟鼠俦。晚知太常裔,令我慨前休。
示汝卷一编,汝当思聿修。七尺长彪躯,燕颔仍虎头。
未审投笔时,亦曾揽镜否。吾闻公侯始,其后必见收。
七叶鸣珂巷,带砺等河丘。往往靖难勋,昔受若祖谋。
勿孤人相编,貂蝉在兜鍪。