久欲谋归力不任,浮云踪迹谩巢林。
功名未入屠龙手,贫贱常怀买鹤心。
月下开门微雨过,楼头闻笛二更深。
世间万事俱陈迹,空倚西风阅古今。
自乐颜居陋,非论晏市嚣。
西山宜托疾,东路便归樵。
穴邃狐情乐,巢完鸟意遥。
居然深隐去,宁待左生招。
棹边蘸岸挼蓝水,篷外横空破墨山。
更著滩头一行鹭,此身真在画图间。
春雨敲花逐水流,游蜂催课未知休。
生来独冷嫌无雪,别去相逢又隔秋。
紫蒂窠窠凝酒恨,苍苔点点落诗愁。
黄昏未觉师雄梦,塞管一声何处楼。
寒意苦未解,春阴连昼霾。文书堆午枕,风雨闭寒斋。
花落空惊眼,愁多欲满怀。客情须一醉,安得酒如淮。
客舍逢桃李,清樽聊自欢。
梦中经夜雨,醉里度春寒。
草色远还绿,鸟声晴更繁。
预期多病眼,花发更辞看。
展开阅读全文
卜居屏山下,俯仰三十秋。终然村墟近,未惬心期幽。
近闻西山西,深谷开平畴。茅茨十数家,清川可行舟。
风俗颇淳朴,旷土非难求。誓捐三径资,往遂一壑谋。
伐木南山巅,结庐北山头。耕田东溪岸,濯足西溪流。
朋来即共欢,客去成孤游。静有山水乐,而无身世忧。
著书俟来哲,补过希前脩。兹焉毕暮景,何必营菟裘。
耐辱推颓百不能,居然老病住庵僧。
流年速似一弹指,更事多於三折肱。
庭树影中闻夜汲,邻机声里对寒灯。
沈诗任笔俱忘尽,酒户新来却少增。
清波照荜门,垂柳拂危轩。静境偏相慰,鸣禽时一喧。
羡鱼还结网,引水自疏源。啸傲陶唐世,幽忧不可谖。