蝶醉蜂狂香正浓,晚来阶下坠衰红。
开时费尽阳和力,落处难禁一阵风。
露颗珠团团,冰肌玉钏寒。
杏梁栖只燕,菱镜掩孤鸾。
残树枯黄遍,圆荷湿翠乾。
绣帘生色画,窗下带羞看。
夜夜乌来啼未央,明月出户空飞霜。
吹笳征夫不就寝,宫筵列烛声满堂。
月痕未到朱扉。送郎时。暗里一汪儿泪、没人知。揾不住。收不聚。被风吹。吹作一天愁雨、损花枝。
不见当年丁令威,
年来处处是相思。
若将此恨同芳草,
犹恐青青有尽时。
小桃落尽残红。夜来风。又是一番春事、不从容。翠屏掩。芳信断。转愁浓。可惜日长闲暇、小帘栊。
振法雷,击法鼓。
布慈云,洒甘露。
流水难穷目,斜阳易断肠。谁同砑光帽,一曲舞山香。
旅食京华岁月多,圣贤事业竟如何。
明年伫听泥金报,闲把关雎独自歌。
欢言赴幽期,作意理烟艇。
曳缆松篁阴,未觉心地迥。
舍舟登爽垲,微步水云净。
扶舆登斯堂,遐眺方一骋。
开轩纳野色,秋思浩千顷。
心随片云远,目送孤鸿影。
坐久襟宇宽,万事讵容省。
永愿陪清游,栖身白鸥境。