经年欲到竟无繇,便路今朝得暂留。弄月燃犀俱未暇,潮平且欲过西州。
耕田衣食苦不足,悠悠送子长河曲。
同行不可别未忍,日暮河边仰天哭。
男儿从军薄妻子,妇人随夫誓生死。
封侯佩印未可知,不道沙场即为鬼。
八月穫黍霜野空,苍鹰羽齐初出笼。剑翎钩爪目如电,利吻新淬龙泉锋。
少年臂尔平郊去,草动人呼跃寒兔。竦身下击霹雳忙,毛逐奔风血濡距。
尔能搏兔不能食,未饱中肠行复击。主人厌兔尔尚饥,一生不快为人役。
蒿间黄雀鸣啾啾,饥啄野粟心无求。赋形虽小技能薄,不受羁縻得自由。
凡读书......须要读得字字响亮,不可误一字,不可少一字,不可多一字,不可倒一字,不可牵强暗记,只是要多诵数遍,自然上口,久远不忘。古人云,“读书百遍,其义自见”。谓读得熟,则不待解说,自晓其义也。余尝谓,读书有三到,谓心到,眼到,口到。心不在此,则眼不看仔细,心眼既不专一,却只漫浪诵读,决不能记,记亦不能久也。三到之中,心到最急。心既到矣,眼口岂不到乎?
<div>译注内容整理自网络(或由匿名网友上传),原作者已无法考证,版权归原作者所有。
晴窗欲晓鸟声春,唤起藜床入定身。
老去不知三月暮,梦中亲见两诗人。
汉廷用五饵,无复请长缨。犹是輶轩使,时通绝域情。
山川资览眺,战伐想纵横。不负四方志,那辞万里行。
城北杀人声彻天,城南放火夜烧船。江河梦断不得往,问君此住何因缘。
窜身穷巷米如玉,翁寻湿薪媪爨粥。明日开门雪到檐,隔墙更听邻家哭。
大阮爱我诗,谓我能诗矣。我诗来无极,爱之终不已。
吾非圣者也,但智虑多耳。赐始可言诗,吾智由商起。
到处相逢是偶然,浙江湖岭屡经年。赠君颂子君休笑,我已新来不问禅。
郁蒸作不解,风雨来有信,岂惟窗户清,更喜草木润。
简编既陈前,灯火亦可近。
跂予望圣贤,倾河洗骄吝。
扶衰幸未死,吾道其少进。
安得平生欢,怀抱为君尽?