舍後盘高冈,舍前面平野。
防盗枳作藩,蔽雨筱代瓦。
数家相依倚,百事容乞假。
薄暮耕樵归,共话衡门下。
泽国霜迟木未疏,秋来更觉爱吾庐。
芭蕉绿润偏宜墨,戏就明窗学草书。
人笑无才自笑狂,槿篱竹坞得深藏。
自从病後辜风月,未免愁中读老庄。
行圃数畦秋菜长,泛溪十里晚荷香。
丛书坐嬾无由续,且补忠州手录方。
入春雨雪无休日,雨止犹阴未快晴。
万窍怒号风不定,半轮斜照月微明。
百年辛苦农桑业,五处暌离父子情。
但得平安已为幸,孤灯残火过三更。
展开阅读全文
水国虽暑湿,亦恶春令早。雨旸恒不时,过燠未为好。
凌威集骄阳,瘴疹一以埽。宿麦根复濡,丰年不烦祷。
堪舆气清真,生物同寿考。大哉造化力,排斡正穹昊。
能令四时顺,少失安足道。君胡乃嗟叹,哀彼花与草。
方今王正始,节物自未老。繁华虽云迟,秀实终自保。
可以宽君爱,毋为色枯槁。
石帆山下乐谁如?八尺轻舠万顷湖。
能酿人家分小榼,爱棋道士寄新图。
条枚积地树鸡栅,沟港接筒浇芋区。
父子还家更何事,断编灯下讲唐虞。
黍酒浓浮瓮,瓜葅绿映盘。
老便藜粥美,病喜粟浆酸。
纱帽新裁稳,絁袍旧制宽。
村居亦何好?聊用发诗端。
寂寂山村夜,悠然醉倚门。
月昏天有晕,风软水无痕。
迹为遭谗远,身由不仕尊。
敢嗟车马绝,同社自鸡豚。