薄暮投花县,联车入翠微。长林生缺月,永夜照寒扉。
情话欣无斁,离怀怅有违。勉哉彊毅力,千里要同归。
忆共西州把酒卮,酒酣风味未全衰。
人惊李郭同舟日,句索羊何共和时。
省帐飘香君觐早,箧书腾谤我归迟。
他年会面须惊怅,瘦尽崑山玉树枝。
嘉月嘉州路,轲峨按部船。
山围杜宇国,江入夜郎天。
霁引溪楼望,凉供水馆眠。
愧君舟檝意,遂欲济长川。
展开阅读全文
朝廷功名次,晋国在第一。受遗先皇帝,事与周召匹。
丹青烂勋伐,终始最密勿。宗族宜甄庸,百世皆宠秋。
公孙非遐胄,何乃尚淹屈。官名虽供奉,冗散真士卒。
努力习文华,家贫传清德。翰飞终不高,好事见心骨。
人生系逢遇,进退岂定律。古者如尔徒,万户自可必。
今者如尔徒,富贵亦未失。主张有真宰,时态莽回聿。
咄嗟元功世,颇复困蓬荜。吁彼山野人,奚由自奋出。
鷾鸸一何智,俯仰人间游。落实不给视,去之畏少留。
高贤在天下,富贵如云浮。得失不概怀,损益宁所忧。
若人古巳亡,今复得徐侯。词科二十载,朝籍方见收。
四海厌名声,庙堂多辈俦。后时不自失,观化君悠悠。
入辞未央廷,远牧荒山陬。去矣成独往,岂嫌时俗羞。
新花来远喜开封,呼酒看花兴未穷。
年少曾为洛阳客,眼明重见魏家红。
却思初赴青油幕,自笑今为白发翁。
西望无由陪胜赏,但吟佳句想芳丛。
毕竟春晴好,杨花也送行。驿程寒冉冉,江树晓晶晶。
水长船能驶,诗多担转轻。江湖吾倦矣,茅屋几时成。
幽事每堪娱,秋深晚霁初。
帆分江影破,风勒鸟行疏。
山色美无度,稻花香可书。
逍遥今夕意,未厌短辕车。
展开阅读全文
去年阴山雪,平地三尺馀。人言土中蝗,入土不用驱。
今年岁枯旱,野食无豆蔬。西来三尺蝗,旧岁雪不如。
秋田有遗秉,未足饱一夫。细雨生谷芽,屯云几时舒。
群凶剧豺虎,诸将劳驱除。横尸作京观,流血如决渠。
高穹厌杀气,荆棘满郊墟。尚复此恒雨,未知当何如。
岂欲令斯民,竟死不少纾。天亦念赤子,理岂有是欤。
会当开晴云,却返羲和车。我廪虽巳殚,我地尚可锄。
庶用种宿麦,更作来岁储。
展开阅读全文
剑气夜干斗,精诚初莫隔。
全身寄狱户,隐约还自得。
张雷彼知我,勉为汝一出。
腰间杂环佩,亦既报之德。
凛凛天地间,要非手中物。
跃入延平水,三日飞霹雳。
出当乘风雷,归当卧泉石。
千年故穴在,三叹泉上客。