知己林和靖,论心何水曹。
平生怀玉雪,独立占风骚。
月落香方觉,天寒韵更高。
冥搜吟未就,清梦满江皋。
斜光月映纱窗小,美荫云连翠竹高。花露染成香地暖,隔帘轻吹晚骚骚。
珠帘白舫乱湖光,隔岸龙舟舣夕阳。
今日欢游复明日,便将京洛看钱塘。
晨游每及晡,夜游不知旦。
春风似醇醪,盎盎消我闷。
春月似新茗,泠泠清我困。
人生能几逢,月圆花烂漫。
何为守幽独,忽忽音容换。
沂水舞雩人,天机自游玩,
叔子登岘山,浮名何足叹。
康鼎谈经世少双,一时文物动虞庠。
江湖虽隔金闺籍,衣袖仍闻玉案香。
墨客几年陪画隼,板舆平日到蘐堂。
时清身健堪行乐,未见荆榛老凤凰。
琳馆绝埃尘,溪山是四邻。
烟霞千古色,花木一庭春。
月白琴声朗,风清鹤唳频。
閒中时复醉,应笑市朝人。
世业存五亩,家风守二南。适情无过睡,幽事不妨贪。
母老厨增肉,朋来树选柑。每惭躬稼穑,未及野农谙。
廿年作伴是相知,每岁花开红满枝。
可惜一朝零落尽,暗香疏影问谁之。
湖边多少游湖者,半在断桥烟雨间,
尽逐春风看歌舞,几人著眼到青山。
移家杨柳湾,小筑田家坞。
一宵春雨晴,满地菜花吐。