考亭高弟说乌洲,小子何妨作远游。
问学再三勤管贯,立身第一在操修。
机心仅可文章用,邪说毋从释老求。
更做程文须典实,年来华藻近轻浮。
年年此夕鬨闾阎,岂料闲居兴自恬。竞逐艳阳游冶去,宁知华发等闲添。
火连夜市曾无禁,灯混星文不可占。闻道玉楼欢宴处,夜阑犹未卷珠帘。
芦花袅袅西风急,独立高楼闻雁声。
志士最伤秋夜月,江南塞北两般明。
当春雁北飞,之子独南归。
寒暑本无定,去来应有机。
柳烟迷客棹,花露湿征衣。
明月人千里,相思消息稀。
年来飘泊任西东,解组论文意自雄。
腊尽竺溪渔唱晚,杏花溪上又春风。
不知何处碧云乡,冉冉平生可断肠。
怪底乾坤惟梦短,老来岁月更心长。
城头急鼓千家怨,江上残梅一水香。
自作醉侯开醉国,笑人奔走为谁忙。
华严阁上夜谈经,虎啸风生月正横。茶笋家常原有分,簪缨世路本无情。
住閒石屋堪容膝,遇个诗翁便记名。
海村崇祖祀,吴越旧王家。
里老称遗泽,文孙避俗哗。
玉金荣带印,俎豆荐葵{上艹下左木右且}。
欲补迎春曲,须歌陌上花。
虫腹无端苦动风,团雌还却胜尖雄。水寒且弄双钳利,汤老难逃一背红。
液入几家烦海卤,醢成何处污园葱。好收心躁潜蛇穴,毋使雷惊族类空。
撮发从游成潦倒,拍肩话旧叹蹉跎。
年来对酒诗狂减,老去伤时愁绪多。
顾我曳裾今尚尔,念君求禄竟如何。
不应例合俱穷踬,造化儿痴故作魔。