丛兰在幽谷,濯濯冰雪姿。霜筠共贞操,楚楚琅玕枝。
光风汎疏颖,白露凝华滋。清芬被百草,岂为无人知。
我欲结为佩,采芳荐彤墀。怊怅隔澧浦,路远莫致之。
悠悠十年别,迢迢千里思。含情托毫素,永固同心期。
十年着脚走四方,胡不归一兮襄阳。
襄阳真是用武国,上下吴蜀天中央。
铜鞮坊里弓作市,八邑田熟麦当粮。
一条路入秦陇去,落日仿佛见太行。
土风沉浑士奇杰,呜呜酒后歌声发。
歌曰人定兮胜天,半壁久无胡日月。
买剑倾家赀,市马吒生死。
科举非不好,行都兮万里。
人言边人尽粗材,卧龙高卧不肯来。
杜甫诗成米芾写,二三子亦英雄哉。
春风客里动经年,寂寞松楸入梦边。
斗酒谁为寒食奠,懒将杨柳插门前。
朝耕上平田,暮耕上平田。借问问津者,宁知沮溺贤。
乔木万馀株,清流贯其中。前临大川口,豁达来长风。
涟漪涵白沙,素鲔如游空。偃卧盘石上,翻涛沃微躬。
漱流复濯足,前对钓鱼翁。贪饵凡几许,徒思莲叶东。
〔时年十六。一作十八〕
洛阳女儿对门居。
才可容颜十五余。
良人玉勒乘骢马。
侍女金盘[鱼会]鲤鱼。
画阁朱楼尽相望。
红桃绿柳垂檐向。
罗帷送上七香车。
宝扇迎归九华帐。
狂夫福贵在青春。
意气骄奢剧季伦。
自怜碧玉亲教舞。
不惜珊瑚持与人。
春窗曙灭九微火。
九微片片飞花琐。
戏罢曾无理曲时。
妆成祗是薰香坐。
城中相识尽繁华。
日夜经过赵李家。
谁怜越女颜如玉。
贫贱江头白浣纱。
山下孤烟远村,天边独树高原。
一瓢(piáo)颜回陋(lòu)巷(xiàng),五柳先生对门。
远处的山边横卧着一个寂静的小村庄,绿树掩映中零星的檐角翘起,其间正升起一缕袅袅的炊烟。
生活在颜回那样简陋、艰苦的环境中,与陶潜那样与世无争的高士为邻。
五柳先生:陶渊明辞官归里,过着“躬耕自资”的生活。因其居住地门前栽种有五棵柳树,固被人称为五柳先生。
采菱(líng)渡头风急,策杖林西日斜。
杏树坛边渔父,桃花源里人家。
采菱泛舟体验渡头疾风正吹,拄着拐杖到树林西面看夕阳西斜。
我就是那杏树坛边的渔父,也就是住在桃花源里的人家。
菱:一年生水生草本植物,叶子略呈三角形,叶柄有气囊,夏天开花,白色。果实有硬壳,有角,可供食用。策杖:拄着棍杖。
桃花源:用晋陶渊明《桃花源记》典故。
酌酒会临泉水,抱琴好倚长松。
南园露葵朝折,东谷黄粱夜舂(chōng)。
喝酒时正好遇到山泉,醉后喜欢抱琴倚靠在高大的松树旁。
早上到南园去摘折露葵,晚上来到东谷舂捣黄粱。
酌:斟酒,倒酒。
露葵:莼菜。东谷:一作”西舍“。舂:把东西放在石臼或乳钵里捣掉皮壳或捣碎。
君不见项王乌骓如黑龙,蹴踏万里烟尘空。五年乘之勇无敌,七十二战收奇功。
又不见白门赤兔来向东,神物终属云长公。百万军中刺名将,疾如健鹘追秋风。
龙眠居士亲貌得,毛色意态将无同。沙场无人白日静,平陂浅草青茸茸。
双蹄直立欲变化,两尾突起争豪雄。还君此图三叹息,此马忽去难再得。
江南异事人未知,又见麒麟出东壁。