阴森老柏少姨庙,炉烟蓬勃疑行云。
祭盘狼籍山鸟饱,巫祝生涯来往人。
逾七高年患采薪,凭谁著手竟回春。剧时共拟游仙咏,愈后翻疑隔世人。
却病味尝甘芋美,引年酒酿野萸新。由来不药中医说,仔细思之定有因。
归人欲归还惜别,风霜满眼马蹄疾。断猿寒雁警秋空,野火疏星乱村夕。
我归君送六十里,瞻望弗及仍相失。旅舍无酒溪萧瑟,风动残镫半明灭。
耳边有人话畴昔,细听方知虫唧唧。南辕北辕两归辙,人心非隔山水隔。
但使两心无阡陌,别久欲知情更结。一聚一散何足说,君更来时看题壁。
罢酒寻花涉断矶,颠跻犹复强褰衣。
可怜醉眼无分别,却把旁边柳折归。
风翻雷吼动乾坤,赤鲤腾波势独尊。无数閒鳞齐上下,欲随春浪过龙门。
重阳近也,枫残菊嫩不胜秋。远峰相对如愁。且喜闲斋无事,脱帽暂淹留。
看张郎新句,潇洒风流。
吟仙醉侯。问此乐、人在否。花下双螯在手,一笑奚求。
红灯影里,听清谈、靡靡胜王刘。更何用、赵瑟齐讴。
京华逆旅,转头岁月十年中。悠悠真赏难逢。牢落黄金已尽,仆马亦龙钟。但平生豪气,未减元龙。临江故封。吴与蜀,渺西东。此幕聊堪一笑,且叹途穷。扁舟南下,正霜落荆门江树空。诗有兴、说与飞鸿。
草堂潇洒,今年初种碧琅?。更宜野菊幽兰。便信先生于此,真个不求官。但西负揽镜,落日凭栏。耕笔钓*。算遭遇,未应难。好待青霄得路,稳上长安。良辰乐事,且展放尊前舞袖宽。天影外、秋色南山。
手笔华严梵笈新,更开宝地接迷津。
一声金磬人初静,月照空山草自春。
月落霜繁深院闭,
洞房人正睡,
桐树倚雕檐,
金井临瑶砌。
晓风寒不啻,
独立成憔悴,
闲愁浑未已,
人心情绪自无端,
莫思量,休退悔。