玉娘一曲叫天鹅。此地曾经牙板过。十五年前细腰柳,而今枯瘦十围多。
贾客相逢倍惘然。楩楠杞梓下西川。青天处处横珰虎,鬻女陪男偿税钱。
吴儿纤晰语音侬。北客高檐项领重。江西贾子面如漆,裤褶行缠伴老佣。
霓旌移仗蕊珠宫,云母屏门不隔风。花外侍臣成久立,听得新歌乐意同。
笼中鹞子不得出。笼外要入将奈何。一边虫粘蜘蛛网,一边窗打扑灯蛾。
回车半日赞公房,香积酥陀不一尝。
可但山行休脚力,免教饥火燎枯肠。
谁磨紫石作双鱼,绕以清流泛酒觚。祗使幽人添醉逸,山林未快忆江湖。
梨岭遥于枫岭遥,小关高比大关高。佣夫过岭如平地,一岁来回二百遭。
昔事庐山远,精舍虎溪东。朝阳照瀑水,楼阁虹霓中。
骋望羡游云,振衣若秋蓬。旧房闭松月,远思吟江风。
古寺历头陀,奇峰扳祝融。南登小桂岭,却望归塞鸿。
衣裓贮文章,自言学雕虫。抢榆念陵厉,覆篑图穹崇。
远郡多暇日,有诗访禅宫。石门耸峭绝,竹院含空濛。
幽响滴岩溜,晴芳飘野丛。海云悬飓母,山果属狙公。
忽忆吴兴郡,白蘋正葱茏。愿言挹风采,邈若窥华嵩。
桂水夏澜急,火山宵焰红。三衣濡菌露,一锡飞烟空。
勿谓翻译徒,不为文雅雄。古来赏音者,燋爨得孤桐。
果熟冰盘进御黄,秘殿挥毫对日长。元臣补衮应无阙,新赐宫衣自上方。