十两新绵褐,披行暖似春。一团香絮枕,倚坐稳于人。
婢仆遣他尝药草,儿孙与我拂衣巾。回看左右能无愧,
养活枯残废退身。
一瓮香醪新插刍,双鬟小妓薄能讴。管弦渐好新教得,
罗绮虽贫免外求。世上贪忙不觉苦,人间除醉即须愁。
不知此事君知否,君若知时从我游。
命服虽同黄纸上,官班不共紫垣前。青衫脱早差三日,
白发生迟校九年。曩者定交非势利,老来同病是诗篇。
终身拟作卧云伴,逐月须收烧药钱。五品足为婚嫁主,
绯袍著了好归田。
雨霁春湖阔,扁舟坐不还。放情亲白鸟,觅句赠青山。
百尺危楼照采霓,凭高不见羽人归。
桑田海上悲深浅,城郭人间叹是非。
急桨征帆来未定,远云低树去相依。
古欢今恨成多少,讵减江声与翠微。
天柱坛前更讲闻,风云变化眼俱新。还舟传意无传诀,服食惟应更入神。
一别异生死,三年能几时。
埋玉不可见,拱木徒兴悲。
通老奉香火,坐阅岁月移。
圆颇点飞霜,夷旷真吾师。
大峪秦城北,神泉汉苑东。登高携远客,临水怅离鸿。
旧好情难别,新知乐未终。烟横青嶂断,霜落古台空。
竹树摇葭岸,兰桡溯菊丛。偶然成聚散,延眺意何穷。
仙家苍茫云海东,海光上与星辰通。昭回万象森布列,灵景独应图书宫。
宫中明星十有六,一一紫焰舒长虹。珠宫贝阙相荡漾,顷刻万状难为容。
群仙无事亦来往,鸾鹤隐见空明中。翩然一鹤下南斗,流辉万丈惊蛟龙。
蛟龙惊遁海天净,惟有匹练悬高空。紫宫东南纵遐眺,晴霞五色交青红。
天孙停梭赤霄上,指点毫末分纤秾。帝傍丝纶要经纬,旋轸不待星躔终。
石渠延阁五云绕,紫泥黄纸三更封。悬知不学卯金子,馀光反借青藜公。
娇姝拟向玉栏杆,零落春深杏雨残。闻道梅花开岁晚,凌霜凌雪不知寒。