目断西陵细霭中,津亭想汝系孤篷。
颇忧昨暮云吞日,犹幸今朝雨压风。
就食亦知难恋恋,挂帆终恨太匆匆。
寒沙不是无来雁,频寄书归问老翁。
纳庆新春八十年,更逢诞日一开筵。童颜鹤发人间贵,道服乌巾地上仙。
玉盏煇煇擎寿酒,金炉苒苒泛香烟。暂停丝管听祈颂,愿见恩书历九迁。
圣神虑遗士,豪杰思致身。诏书一飞传,上下交欢忻。
吾侪职山邑,步局志未伸。缅想风云会,廓然忘我勤。
雨馀秋气逼幽斋,时动新篇雅奏谐。不是溪山清耳目,自缘冰雪满襟怀。
荣名疣赘心都弃,世事毫毛力已排。唯有鉴湖风月近,贺公前迹可为侪。
拟将杯棬作家乡,卧月横烟梦几场。况是蛾眉消得死,争教白也不郎当。
莫悲长庆元丞死,更觅刘郎伴白头。何事调高酬不得,一生春雪半生愁。
张祖在河梁,悢悢不忍辞。戢身就一苇,翩翩焉所归。
河水日夜生,原树为之低。乌啼正骚屑,阳雁感仳离。
曾是肥遁占,改繇就明夷。白日吐雷霆,青阳霜憯悽。
悬山呼庚癸,谁问渴与饥。时难人心出,介者终不移。
良雨固均沾,枯槁被殊私。合并将何日,冥报其庶几。
双鹤摩天去,双泉为谁久。昨夜王乔过,山僧尔知不。
汝佩九光去,谁征三秀辞。为深潘咏感,留表谢廷思。
埋玉眠牛地,生金幼妇碑。忘情余久矣,聊与一传奇。
秋雨初霁开长空,夜天无云吐白虹,擘波浴海出日月,破山卷地驱雷风。
昆仑黄流泻浩浩,太华巨掌摩穹穹。
平生所怀正如此,拜赐虚皇称放翁。
放翁七十饮千锺,耳目未废头未童。
向来楚汉何足道,真觉万古无英雄。
行穷禹迹亦安往,聊借旷快洗我胸。
涛澜屡犯蛟灵怒,涧谷或与精灵逢。
黄金铸就决河塞,俘献颉利长安宫。
不如醉笔扫青嶂,入石一寸豪健惊天公。