奇货能居最上头,铜山臭气满神州。玉弓美器资阳虎,床榻馀生托竖牛。
优孟台高坐黄屋,王孙金尽别青楼。新华门外南冠客,尽是清谈第一流。
戎马书生气爽森,将军韬略出儒林。指麾再捷雄威霸,拜赐三年积虑深。
东国谋夫工相背,北门重寄误推心。翻云覆雨嗟何及,京洛尘缁泪染襟。
惝恍迷离此岁中,昙花开落太匆匆。窃钩竖子终归狱,带剑豪奴竟入宫。
春去秋来闻塞雁,朝南暮北试樵风。登场傀儡难提挈,孤负维藩一世雄。
君似黄莺求旧友,我为白鹤贺新居。宛如合璧今连屋,岂愿高轩频顾庐。
聚德尽多三益侣,移春况有五车书。待看三展重阳日,蓬矢桑弧照比闾。
欲向青城寻石室,一峰灵鹫忽飞来。书声金石连宵听,竹影琅玕借月栽。
卜筑早期元九宅,隔篱待举少陵杯。故人谈罢还相过,屐齿君家径里苔。
去年春到战云收,稳睡蓬庐岁一周。未见赤符服铜马,徒占紫气望青牛。
车行流水新驰道,瓦解荒台古戍楼。莫问苍生歌与泣,锦城丝管已无愁。
劫灰堆里著闲身,补缀青袍自浣尘。聊与齐民存汉腊,不闻在位礼虞宾。
儒生车服谁稽古,老妇琵琶愧感春。甚事干卿吟竞病,一池风漾碧鳞鳞。
琴因调古知音少,诗以愁工选句难。澹泊襟怀似城府,老成文字有波澜。
门眉雀网谢尘客,篙眼蜂窝见险滩。自课园丁芸菊圃,秋来尚有好花看。