天台山里刘郎来,玄都观里刘郎去。
人来人去花不知,金衣鸟啼春满树。
绿窗孤眠如玉人,闻道春归未识春。
欲起推窗看花鸟,还将罗扇障流尘。
吴淞江口海之堧,闻说留侯世业传。屯戍孤城无百雉,延师黉舍有三鳣。
晴沙自葺袁崧垒,曲埼谁维吕政船。帖帖鲸波无个事,高歌长剑倚青天。
庾岭仙茅旧有名,随时采服可长生。使君昨日才持去,今日书来乞墓铭。
十里缄书寄九龄,满椷都是断肠声。生来不作婴儿态,死去深悬父子情。
亭下玄文惟是草,塾中绛帐为谁迎。扁舟载酒娄江上,独记当年歌濯缨。
曾共西林笑语来,小窗几见菊花开。金函忽自湖南到,玉节又从天上回。
雪马冰车行道苦,狐裘貂帽称时裁。心知最有罗含旧,莫惜临岐倒一杯。
鸭嘴沙头竹叶舟,主人何处作清游。绿萝阴里黄茆屋,时有书声似水流。
今年冬至暖于春,细雨空阶草色新。应是苍天怜赤子,无衣无褐未为贫。
云杉如荠屋如蚶,诘曲溪流泻碧潭。独立小桥吟不尽,插天晴翠太湖南。
得过且过,饮啄随时度朝暮。得陇望蜀徒尔为,未知是福还是祸。
得过且过。
春水桃花双鲤鱼,老姜新酒付行厨。丁宁童子休轻剖,甫里先生恐寄书。