一纸江南到屋扉,高秋漠北奉宫闱。金微驻跸踰唐塞,铁勒鸣弰接汉畿。
绵蕞行朝因贽玉,蹛林望祭类游衣。明年草赋呈亲去,想像汾阴扈从归。
壮岁何心老一儒,东游饱食有江鲈。诗宗鹤膝蜂腰体,礼象龙头豕腹图。
三士操琴知尔达,八公遗药忍吾臞。吴中胜处多朋故,话尽寒宵燎叶炉。
此去知何处,飘然惜尔年。尘飞驰马埒,雪拥读书毡。
日观跻攀外,云台献纳边。文园宁久病,须奏上林篇。
乍喜吾亲返,还携稚子行。风沙千里道,雨露九重城。
旧帆江潮远,新装岭瘴清。长秋官属盛,去可接簪缨。
曾是昔年宠,如今谁与同。秋猎长杨苑,夜幸猗兰宫。
琼杯香泫露,翠袖薄禁风。将心与明月,流入君帷中。
无奈良夜永,起登楼上头。鹊翻金殿宿,萤近玉阶流。
梧桐老叶恨,芙蓉新蕊愁。婕妤团扇上,那得不惊秋。
一笑长竿折,徒怜大海鱼。文章犹酱瓿,尘土只盐车。
白日燕台剑,清风禹穴书。上林谁献赋,愁绝马相如。
一昔逢寒食,行吟采物华。风生敲槛竹,雨湿堕船花。
曲坞青龙树,长滩白鹭沙。回看江上水,直去到吾家。
往者东入海,飘然任所如。大风戕波浪,飞雪洒舳舻。
壮志昔尚少,狂游今并无。誓登盘陀石,重望扶桑墟。
北山有古寺,修竹炎天凉。蛟龙踞两涧,鹳鹤鸣层冈。
心台月照白,鼻观烟通香。可思未可到,咏此招隐章。