埋愁无地奈君何,可是黄垆饮恨多。
玉镜台前弃脂水,深泉流汞尚盈科。
当日湖光澈镜心,龙旗凤吹此登临。
而今铁马回旋地,斜照黄尘一尺深。
寒泉玉甃没春芜,石染胭脂润不枯。
杏怨桃羞娇欲堕,犹将红泪西黄奴。
百花堂里赏芳菲,江左霸臣泪溅衣。
肠断上林桃李树,春风一半未全归。
袅袅疎林集晚鸦,钟山云气入檐牙。
何人乘月吹长笛,夜看云陵百万家。
去城才半驿,深谷自逶迤。
藤络崩崖石,松垂倒地枝。
寒山缩毛发,碧涧照须眉。
智士旁观当局迷,沧浪钓叟出陈诗。
江头风怒掀渔屋,底事全家醉不知。
昼可骑虹夜摘星,山根万瓦碧磷磷。
雨台不为云光老,一洗南朝战伐尘。
结绮临春成草莽,繁华都入暮烟中。
后庭玉树迎秋色,犹带张妃脸上红。
浩劫循环无始终,年年玉李杲春空。
初成未占兹山顶,古老唯传展上公。