径坂仙翁名盖代,得君胶法喜临池。
鸡林鼠岛皆知重,尔亦声华万古垂。
抱琴几宿滞秦溪,多谢常丞寄近诗。细咀绝无烟火气,其人可与溯濂伊。
西风催仕轫,比部得英曹。
泽物官无小,观山岳最高。
须知戴星出,慎勿厌尘劳。
彩棒有余暇,何妨诵楚骚。
恭承礼聘典文宗,秉笔秋闱合至公。
城郭纵游知有日,院门深锁寂无风。
抡才未拟升司马,发策方将问卧龙。
忽辱有诗相慰藉,一时裁答愧匆匆。
冢中夷跖同枯骨,身后逢干享令名。
读遍永阳文献录,可怜齰舌老司老。
忽报斯人讣,伤哉命压头。
皇皇如有索,落落竟何求。
学道鱼千里,辞家貉一丘。
幸哉犹有子,可解二亲忧。
华峰早日得追随,议论词章颇俊奇。
五羖固应羞自鬻,一夔惜生佐来仪。
东嘉把盏论文日,婺女停舟问易时。
黄壤竟埋斯士骨,推贤不早叹珠遗。
忆与东岩居里社,萝云松月共诗盟。
伤心遂哭公三世,堕泪难招尔九京。
领郡抗章生掇祸,过庭吟稿死留名。
似闻难弟尤儒雅,好率诸郎副旦评。
先正当年遇阜陵,在廷玉立指忠清。
甘棠笏得孙枝绍,使竹符分棣萼荣。
七袠骎骎登上寿,诸郎鼎鼎擅英名。
北邙邙千古无恨,吟些聊供薤露声。
淡似香山老,臞於涑水翁。
政须将及子,心孰不为公。
后进师清俭,前旒誉直空。
墓陵手所筑,过者式高风。