自得千寻气,诗书见道源。勋名悬北阙,喉舌重南藩。
好梦琼花观,凉风绿雪轩。寄言王子晋,何必事高鶱。
泷水僧归感叹多,几回风雨想经过。双凫尚识神明宰,一策难逢春梦婆。
旅次有才堪笑傲,官街无路入藤萝。分明隔水同君语,招手何年始会他。
黑叶浓浓味亦殊,凝冰市上自来无。惟馀粤秀山前种,卖与城中变酪酥。
疏篁掩映水相连,小步方知兴渺然。盘树月圆齐碧叶,莲塘草长走朝烟。
云根尚在思张令,笔势何人假米颠。今夜又从滩里宿,回看还欲酌青泉。
韩公书院在三峰,斜雨濛濛坭屐踪。数簋青蔬多守阃,一江寒浪印诗筒。
湿云断绩当山缺,水碓丁咚着晚舂。作令阳山仙不及,终朝閒卧对高松。
单父琴声乐未央,松枝欲寄锦堂香。仙凫健翮遥天起,夏日晴云拂地长。
异绩已高循吏传,大丹还拾紫罗囊。珊瑚海畔潮千顷,月满馀辉照画廊。
文坛久已擅仪型,七十年来风月清。世不识材甘阁笔,天能赋物枉聪明。
西窗我每牵孤梦,南极君为老客星。海市蜃楼互遮映,相思终古隔深情。
五色文禽出洞来,七金山上版图开。秦皇汉武虚劳甚,错听昆明有劫灰。
十年携笠杖,万里见山河。月照南天少,霜寒北漠多。
柔丽芳须懒未归,虚名似物亦轻微。宛疑神女阳台梦,澹著飞燕拂月衣。
漫欲随蜂收绿蕙,何须避雀隐青薇。王孙万里难藏恨,合伴芊芊草色菲。