薇垣潇洒九秋天,风叶敲窗夜月圆。有客乘骢来借宿,新诗留作赁房钱。
扁舟清晓渡汾河,露草风芦两岸多。却望高城云雾尽,好山一带列青蛾。
少陵诗里见苍溪,今过苍溪日欲西。驻节驿亭天色暝,维舟江岸浪痕齐。
风林疑有于菟啸,云木时闻杜宇啼。橘柚过时黄不见,峰峦依旧翠高低。
芦叶青青潮水平,吴侬摇橹唱歌声。歌声橹韵随潮去,背立江风无限情。
五盘何艰哉,石磴绕山腹。诘屈入云霞,回互下崖谷。
嗟彼远道人,陟降劳筋骨。跋马登层巅,悠然注远目。
惟见山色高,似觉地势促。蜀道古艰险,兹险甲西蜀。
忆我去春来,山山正芬馥。今夏喜北归,四月暑未燠。
兹山得再过,颇快登览欲。前驿望黄坝,苍苍但云木。
楼头钟尽晓风清,南陌殷勤送我行。十里汾流两岸月,祗应总是别离情。
雨晴新涨落汾黄,绿树风生户牖凉。跋马空怀登远道,闻蝉还喜是吾乡。
离离禾黍东皋近,缈缈云霞北岭长。有酒便堪消暇日,流年不管鬓成霜。
曲阑干外小方塘,塘上萧萧绕翠篁。一镜平开涵影细,万竿齐动引风凉。
根穿近岸藏科斗,稍接遥空下凤凰。水竹双清曾到此,金樽相对兴难忘。
少时都不解忧喜,壮年百虑搅我心。我心默默向谁说,呼酒只对东风斟。
秋来何所思?所思在远道。洞庭木叶霜,楚泽芙蓉老。
欲济怀方舟,风波殊浩浩。寄言双白鹤,尔来苦不早。