寒空玉魄映长流,帘捲香传桂影浮。万籁坐来浑已寂,不知蝴蝶梦庄周。
王气销沉井邑钟,翠华曾此集扶筇。江流已失彭城马,剑去尤号芒砀龙。
击筑有歌残碣卧,离宫无主野蒿封。停鞭亦自悲游子,指点风云意每雄。
日月愁中惜,风波醉后怜。片帆依野吹,归路绕长天。
旅食歌鱼铗,春衣续酒钱。壮心淮海■,深负请缨年。
去棹轻阴转,前城晚色将。燕云双目极,粤水一愁长。
影带青帘雨,衣禁紫蕨霜。罗浮春欲问,怀尔独凄凉。
荒村此一泊,入望暝烟稀。泉水绵绵急,新萤莽莽飞。
愁堪看短剑,寒自理初衣。何限扁舟意,翻成海国思。
秋色今年好,全拚客路经。松风临壑起,菰雨度沙晴。
一饭王孙报,千金季子轻。空山明月夜,栖鸟不须惊。
飞来闻古寺,此日费跻攀。殿耸松阴上,江随石势翻。
宦情灰善果,乡泪隔禅关。愁思群僧少,猿声落照间。
突兀招提境,飞来事已神。江山如有主,钟磬渐相亲。
殿势高云护,炉烟怪鹤驯。诸天殊未到,危处石嶙峋。
岁晚嵩台色,偏宜烂醉眠。人烟层嶂隔,风雨暗潮连。
利涉凭舟楫,行携有杖钱。风流王谢事,结伴未应嫌。
北风吹大壑,朔雨晓纷纷。避湿凫将子,冲寒雁趁群。
石门抟白浪,珠海失黄云。独把池塘句,愁唫到夜分。