方广宣妙觉,总持谛真乘。白马叶休期,金人肇奇祯。
伤哉末教日,圣泽渐以凌。冥迹蹈恒河,狂飙吹慧灯。
我友条净业,慷慨惠函经。奚必具羯磨,居然一摩腾。
小果固有漏,法施良足凭。虽靡布金田,幸依化人城。
苍松云瀰滃,脩竹风琮琤。层阁临广除,回流激清泠。
闼婆陈天乐,龙藏郁飞腾。中有慈悲相,恍发妙音声。
玉笈启缃缥,流纨染翰青。彷佛贝叶端,自然莲花生。
如日悬中天,万象借光明。稽首两足尊,发此希有诚。
破除诸疑网,摧伏群魔兵。前因获心通,后果希胜增。
愿以一切智,回施一切情。巀嵲西逝梁,金篦导前行。
凡圣同超解,怨亲归合并。执离文字间,犹为道所憎。
曹溪倘吾许,筌蹄讵堪徵。
噇饭何妨香积饭,无尘一任世间尘。通身是口通身眼,口眼何曾赚世人。
戏马台前酒一卮,翩翩结束帝城宜。纵横立取连城璧,蹀
差池霜色鬓毛侵,三月移藩已滞淫。惜别故人分手泪,思归傲吏折腰心。
赪鱼下水犹堪溯,黄鹤摩天不易寻。回首莫论萍梗事,古来天地有浮沉。
邮书一到不堪闻,起剔残灯坐夜分。
塞马论来终是失,冥鸿去后许谁群。
无妨中散来千里,更喜延之咏五君。
与说近踪应稍慰,买山全占洞庭云。
秋浦木兰楫,青云鹓鹭行。时人归简要,循吏有辉光。
水镜元同澈,露桃难共芳。芙蓉池上客,谁不向王郎。
梦尔秋风出豫章,还如陶令赴柴桑。折腰手板青云外,回首巾车大道傍。
自是江湖新气象,岂令辞赋独辉光。觉来孤枕山城里,愁望吴云万里翔。
缇帅不踏金吾门,子侯不爱平阳勋。丰城巷西买山色,日有山人来论文。
其北琳宫创先代,深林往往栖白云。道流颇类陆修静,有酒肯避陶徵君。
二侯飞骑四呼召,河朔故事君不闻。冰弦再鼓动秋气,银烛数行催夕曛。
老夫华发忝祭酒,醉客朱眼同参军。窗前系柳紫茸辔,砚底飞华白练裙。
黄冠手捧帝宸翰,彷佛五色烟絪缊。茂陵玉盌亦自出,乐通金印何足云。
桑田已解沧海变,华胥倘道糟丘分。明朝折简但致我,得醉何必皆同群。
汝官今复罢,吾晚欲看谁。一棹沧江色,孤城落木时。
应门欢竞发,倒屣唤犹迟。青眼穷交甚,苍头夙嗜知。
岕茶云入筥,渚稻雪分匙。软剥迎霜栗,纤供裛露葵。
鹿寒红玉肪,鲂鲙白银丝。画烛双频换,清尊百不辞。
坐移难辨客,谈胜各相师。远漏寒声短,疏棂曙影窥。
凌兢追往事,飞动及新诗。天欲人才尽,身仍我辈私。
总无惭凤德,应不悔蛾眉。野服安群态,时名舍众疑。
酒徒殊未少,醉尉尔何为。老厌乾坤束,归凭日月欺。
浮云轻剑玦,返路有埙篪。好展求羊径,重为嵇吕期。
此生唯斗健,得句莫伤离。长揖苕溪畔,茫茫信所之。
威凤虽在罗,耻与凡枭近。神龙刬其角,目固无鲛蜃。
火垂赤帝灭,风犹素王振。角总吐英谈,冠弱流乂问。
平原援中绝,北海诚空奋。艰难傍馀爝,廓落甘异摈。
交祢岂慕狂,拒郤焉为吝。巢倾卵俱覆,梁逝室亦震。
反谐鄢陵祝,不睹山阳恨。余本骨体人,千秋凛遗荩。
高咏长寝篇,分香随澌尽。