谁谓嵩颍客,遂经邹鲁乡。前临少昊墟,始觉东蒙长。
独行岂吾心,怀古激中肠。圣人久已矣,游夏遥相望。
裴回野泽间,左右多悲伤。日出见阙里,川平知汶阳。
弱冠负高节,十年思自强。终然不得意,去去任行藏。
离别长千里,相逢数十年。此心应不变,他事已徒然。
惆怅春光里,蹉跎柳色前。逢时当自取,看尔欲先鞭。
沉吟对迁客,惆怅西南天。昔为一官未得意,
今向万里令人怜。念兹斗酒成暌间,停舟叹君日将晏。
远树应怜北地春,行人却羡南归雁。丈夫穷达未可知,
看君不合长数奇。江山到处堪乘兴,杨柳青青那足悲。